به گزارش خبر و هنر، در خراسان جنوبی که ساختار خانواده‌ها اغلب سنتی، صمیمی و چندنسلی است، بسیاری از کودکان تا پیش از ورود به مدرسه، وقت خود را با مادر، مادربزرگ یا خواهران بزرگ‌تر می‌گذرانند. روز اول مدرسه برای این کودکان، نخستین تجربه جدایی از این دایره امن است و گاه با اشک، اضطراب و سکوت همراه می‌شود.
چالش‌های پیش‌دبستانی و زبان
در برخی مناطق روستایی و مرزی، مانند طبس، سربیشه و زیرکوه، آموزش پیش‌دبستانی هنوز فراگیر نشده است. کودکانی که بدون آمادگی قبلی وارد کلاس می‌شوند، با قوانین و انتظارات ناشناخته مواجه می‌شوند؛ نشستن طولانی‌مدت، رعایت نوبت و تعامل با معلم و هم‌کلاسی‌ها از جمله این چالش‌هاست.
با توجه به تنوع فرهنگی و گویش‌های محلی استان، کودکانی در مناطقی مانند اسدیه و حاجی‌آباد با زبان مادری متفاوت از زبان رسمی مدرسه بزرگ می‌شوند. این تفاوت زبانی، علاوه بر چالش آموزشی، مشکلات ارتباطی و روانی نیز ایجاد می‌کند.
کمبود زیرساخت‌ها و نقش خانواده
با وجود تلاش‌های گسترده برای توسعه مدارس، برخی نقاط استان هنوز با کمبود فضای آموزشی، تجهیزات کمک‌آموزشی و نیروی انسانی متخصص مواجه‌اند. کلاس‌های چندپایه، نبود مشاور تربیتی و کمبود مربیان آموزش‌دیده، ورود کودک به مدرسه را دشوارتر می‌کند.
ورود به مدرسه تغییرات عمده‌ای در سبک زندگی کودک ایجاد می‌کند؛ از بیدار شدن زودتر تا محدود شدن زمان بازی و استفاده از وسایل دیجیتال. خانواده‌هایی که آمادگی کافی برای این تغییرات ندارند، ممکن است شاهد فشار و اضطراب کودک باشند.
همراهی خانواده و مدرسه
در خراسان جنوبی، بسیاری از معلمان با صبوری و شناخت فرهنگی، تلاش می‌کنند تا روزهای نخست مدرسه به تجربه‌ای امن و دل‌پذیر تبدیل شود. همراهی والدین، گفت‌وگو با کودک و ایجاد فضای حمایتی در خانه و مدرسه می‌تواند گذار کودک از خانه به مدرسه را هموارتر کند.
روزهای ابتدایی مدرسه، اگرچه پرچالش‌اند، اما نقطه آغاز شکوفایی و یادگیری‌اند؛ به‌ویژه در استان‌هایی چون خراسان جنوبی که فرهنگ، صمیمیت و همدلی، سرمایه‌های پنهان آموزش محسوب می‌شوند. با برنامه‌ریزی آموزشی و حمایت روانی، کودکان این دیار می‌توانند با لبخند، سفر یادگیری خود را آغاز کنند.
نویسنده ،خبرنگار و سردبیر: ا .حسن پور
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.