این روزها، هر چه شنیده‌ایم، از نداشته‌های این استان بوده است. در این مقاله می‌خواهیم از داشته‌هایش بگوییم. اینجا بهشتی است ناشناخته. بهشتی که اگر مسئولان، در همه رده‌ها، از کشوری و استانی همت کنند حتی یک نفر جوان بیکار هم در این استان نخواهد بود. سرزمین خراسان جنوبی، از نادرترین استانهای کشور است. سرزمین طلای سرخ، که می‌توان به جرات گفت، محصولات استراتژیک و خاص کشاورزی مثل عناب، زرشک، زعفران و انار، با کیفیت عالی و باور نکردنی، در انحصار این سرزمین است. اما چرا محصولات ما، باید مواد خام کارخانجات سایر استانها باشد؟ چرا در این استان، کارخانه‌های فراوری این محصولات، که جزو محصولات کم اب هستند و با اقلیم این منطقه همخوانی دارند، ایجاد نشود؟
چرا از معادن سنگ‌های معدنی قیمتی این استان چیزی نگوییم؟ که در کشور بی‌نظیر و خاص است. از مواد معدنی انحصاری تا انواع سنگ‌های تزئینی. همچنین مواد خاصی مثل پنبه نسوز، منیزیم و حتی مواد اولیه مورد نیاز سسیتم انرژی هسته‌ای. وجود این معادن، اینگونه می‌طلبد که اینجا به خصوص در بحث سنگ‌های ساختمانی با تاسیس کارخانه‌های مدرن و فوق مدرن، مبدا فروش سنگ در کشور گردد که در طی این سالها مغفول مانده است.
اندکی هم از جاذبه‌های گردشگری این استان بگوییم. جاذبه‌های طبیعی، به خصوص کویرهای امن در این استان، که جزو نوادر در ایران است. حداقل هشت کویر قابل استفاده برای گردشگران که مهمترین آن کویر جهانی لوت است که در این استان قرار دارند.کویرهایی که در چهار گوشه استان خودنمایی می‌کند و با جاذبه‌های بومی محلی و آثار تاریخی منحصر بفرد و گاها چندهزار ساله‌ای همراه می‌شود که نشان از قدمت طولانی و فرهنگ غنی این منطقه دارد. در کنار همه اینها، جاذبه‌های توریستی مذهبی و جاذبه‌های درمانی اعم از چشمه‌های آبگرم به انضمام بیمارستان فوق تخصصی در شرق کشور، جزء ویژگی‌های خاص این استان است که می‌تواند چشم‌انداز توسعه وسیعی برای استان رقم زند. تنها نیاز به برنامه‌ریزی در سطح ملی دارد تا اینجا به اصفهان و شیرازی دیگر تبدیل شود.
در کنار تمام موارد ذکر شده، مردم ارام و بافرهنگ خراسان جنوبی، در گوشه گوشه استان با فرهنگ اصیل اریایی، ایرانی و اسلامی که در تمام شئونات زندگی انها جاری و ساری است، وجود نحبگان در علوم مختلف که بر خواسته از دل این مردم هستند نعمتی است باور نکردنی. لهجه‌ی حاکم در هر شهر آن هم، جزو نادرترین خصوصیات این استان در ایران است. موسیقی منطقه و غذاهایی که شاید در هیچ جای ایران مشابه آن را نتوان یافت. اینها، دست به دست هم داده است تا اینجا را به بهشتی پنهان در دل کویر تبدیل کند.
اما دو نکته اساسی باید در مورد این استان در نظر گرفته شود. اول مساله آب که الویت اول این استان، به عنوان دروازه تمدنی شرق کشور است. و دوم راه‌های مواصلاتی استان که باید هر چه سریعتر تبدیل بزرگراه و خط نهایی راه آهن به مرکز استان تامین گردد. همچنین مساله تعداد پروازها و قیمت آن هم نباید فراموش شود.
