سیداحمد برآبادی افزود: کاکل در واقع بهم پیچیدگی بخشی از گندم زار است که به جهت وزش باد و تراکم بوته‌های گندم در قسمتی که بوته‌ها دارای ارتفاع بیشتر، مقاومتر و دانه‌های درشت‌تر دارند بوجود می‌آید.

وی گفت: آئین کاکل درو یا همان جشن کاکل در بسیاری از روستا‌های استان برگزارمی شود.

برآبادی افزود: در مزارع گندم گاهی خوشه‌های گندم به دور هم پیچ خورده و رو به قبله می‌ایستد که دهقانان استان این عمل را نتیجه خیر و برکت دانسته و به فال نیک می‌گیرند و بر همین اساس و به شکرانه آن جشن برپا می‌کنند و در همان زمینی که کاکل بوجود آمده قربانی می‌کنند.

وی گفت: مردم براین اعتقاد و باورند که بوجود آمدن کاکل به هیچ کدام از عوامل طبیعی مانند باد و آب بستگی ندارد و فقط به عقیده و نیت کشاورز و برکت خداوند بستگی دارد، در داخل هر کاکل بلبل یا گنجشک لانه می‌کند و تخم می‌گذارد و جلوتر از این که موقع درو شود و خواسته باشند کاکل را درو کنند بچه بلبل‌ها از تخم بیرون آمده و پرواز می‌کنند.

برآبادی افزود: در زمینی که کاکل بوجود می‌آید و صاحب زمین می‌فهمد که در زمینش کاکل وجود دارد ابتدا همه گندم‌های اطراف را درو می‌کنند بعد از این مرحله و هنگام درو قسمت کاکل، ابتدا با قرائت صلوات درو را آغاز می‌کنند و یک نفر از بزرگان در داخل زمین چاووشی می‌خواند.

مسئول واحد پژوهشی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان گفت: مردم در پایان گوسفندی را در اطراف زمین و در همان محل کاکل می‌گردانند و بعد در همانجا ذبح می‌کنند.