یادداشتی از دکتر محمود فاضلی بیرجندی

بیرجندنامک
به مناسبت بازدید یار و دیار
دوم شهریور ۱۳۹۹

باید دل کُنی و در گرمای امرداد ماهی پا به سفر گذاری.
از بیابانی به بیابانی بروی.
بروی تا برسی به آن جا که شهر #بیرجند، بین دو رشته کوه گسترده شده.
و در آرامش #بودایی مشرق زمینی این شهر تمیز بگردی. با مردم آرام و بردبارش سروکله بزنی.
از مخیله نیرومندشان به شگفت آیی که به دستان هنرآور این قوم، فرمان کار و آفرینندگی در دل هیچستان #کویر داده است.
تا حاصلش شده تاب زندگانی.
تاب تحمل آن بار امانتی که شاید خیال آن هم حتی یکی چون #حافظ را زنهاری می کرد، از راه بی نهایتی دیگر.

این عکس #عناب تازه است. هنوز نرسیده.
پیشینیان به آن “کل پسته” گفته اند.
رنگ و شکل آن اگر افسونگری نکند باری، آزمودنش در دهان تجربه ای است بدیع؛ از جنس افسانه.
یکی از بسیار بر و بارهای این دیار خموش دور.

باید دل کنی و در گرمای امرداد ماهی پا به سفر گذاری. تاب آوری و از کویر تفته رو نگردانی. از بیابانی به بیابانی بروی. بروی تا برسی به آن جا که شهر بیرجند بین دو رشته کوه گسترده شده.
و آن وقت از این محصول فتان بخوری و لذت ببری که زنده ای و می توانی چنین مزه ها را بچشی.
در #ایران. در بیرجندِ ایران.

خوشا خاک ایران عنبر نسیم.