به گزارش روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی، سید احمد برآبادی مسئول حوزه پژوهش اداره کل گفت: برای اجرای این مراسم کوزه های کهنه و قدیمی را که آب از آن تراوش نمی کند و سرد نمی شود و یا به مرور زمان و استفاده طولانی از آن ، داخلش را جلبک گرفته و دیواره ی آن سبز رنگ شده است، چند تکه زغال  به نشانه سیاه بختی، کمی نمک به نشانه شور چشمی و یک سکه به نشانه تنگدستی می اندازند و سپس کوزه را به دور سر خود و افراد خانواده می چرخانند و از سردر حیاط خانه به داخل کوچه می انداختند و هم زمان این شعر را هم می خوانند :

غم برو شادی بیا          مهنت برو روزی بیا

آنها براین باور بودند که با شکسته شدن این کوزه بلا و بیماری از این خانواده دور خواهد شد.

او افزود: در پایان هم کوزه ای نو وتمیز را از چشمه آب کرده و به داخل خانه می آورند.  کوزه شکنی همراه با شور و شعف و شادمانی اجرا می شود و به شماره۸۱۷ -۴/۱۱/۹۱ در فهرست میراث ناملموس کشور (معنوی ) به ثبت رسیده است.