رئیس اداره فنی جنگلداری و جنگلکاری منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان جنوبی اظهار کرد: غالب تودههای جنگلی بنه در سنین میان سالی تا کهن سالی هستند که قطع آنها انقراض این گونه ارزشمند را در پی خواهد داشت.
عباسعلی محمودی، امروز یکشنبه ۲۲ فروردین به رسانههای گروهی گفت: مساحت جنگلهای خراسان جنوبی ۶۰۰ هزار هکتار و گونههای غالب آن بنه و بادام کوهی (بادامک) است.
وی افزود: حدود ۳۰ درصد از این عرصهها به گونه بنه به صورت خالص و حدود ۴۰ درصد بصورت آمیخته با گونههای وحشی اختصاص یافته است.
رئیس اداره فنی جنگلداری و جنگلکاری منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان جنوبی بیان کرد: تجدید حیات گونه بنه در استان به علت وجود دام در عرصههای جنگلی، شرایط اقلیمی و خشکسالیهای پی در به سختی امکان پذیر است و با توجه به اینکه غالب تودههای جنگلی این گونه در سنین میان سالی تا کهن سالی هستند این امر تهدیدی جدی برای انقراض این گونه ارزشمند است.
وی افزود: بنا بر قانون حفظ و حمایت از منابع طبیعی و ذخایر جنگلی کشور سال ۱۳۷۱، قطع ۱۵ گونه درختی از ذخایر جنگلی ممنوع است که گونه بنه یکی از آنهاست.
رئیس اداره فنی جنگلداری و جنگلکاری منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان جنوبی مهمترین رویشگاه بنه در خراسان جنوبی را تگ احمد شاهی نهبندان دانست که از مساحت ۸ هزار و ۵۰۰ هکتاری آن، ۵۱۵ هکتار قرق مطلق است.
محمودی افزود: این منطقه حصار کشی شده است و فقط برای کارهای تحقیقاتی و علمی استفاده میشود.
وی گفت: در دو سال گذشته به مدد اعتبارات صندوق توسعه ملی برای طرحهای آبخیزداری و توسعه پوشش گیاهی، سهمی برای جنگلها اختصاص یافت که بر همین اساس در سال گذشته، ۴۱۹ هکتار پروژه توسعه جنگل در حاشیه رویشگاههای خراسان جنوبی اجرا شد.
رئیس اداره فنی جنگلداری و جنگلکاری منابع طبیعی و آبخیزداری خراسان جنوبی افزود: در این طرح گونههایی از جمله بادامک، بنه، ارغوان و سماق کاشته شد که ۲۵ تا ۳۰ درصد این عرصهها بنه کاشته شده است.
محمودی ادامه داد: میوه بنه با برخورداری از میزان چربی بالا و مغذی بودن مورد توجه قرار داشته و در خراسان جنوبی برای مصارفی از قبیل تنقلات، تهیه ترشی و پخت غذای محلی (قاتق بنه) توسط مردم محلی روستاهای اطراف جمع آوری میشود و مورد استفاده قرار میگیرد.
وی یادآور شد: جنگلهای خراسان جنوبی با گونههای غالب بنه و بادام کوهی و بارندگی زیر ۳۰۰ میلیمتر (معمولاً بین ۲۵۰- ۱۵۰ میلی متر) قدرت تولید چوب را نداشته و بیشتر از نظر حفاظت خاک و جلوگیری از فرسایش اهمیت دارد.
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.