گزارش از امیرشاهین نایبی فر  ایرنا خراسان جنوبی

 نبود فعالیت گسترده و سازمان یافته احزاب در جامعه به بروز مشکلاتی از جمله گروه گرایی و دوری از شایسته سالاری در به کارگیری افراد منجر می شود

چنین شرایطی موجب ایجاد گروهی از افراد شده که به ظاهر در جایگاه نخبگی قرار داشته اما به نظر نخبه نما هستند.
وقتی به سمت گروه گرایی، جناح گرایی و قبیله گرایی حرکت کنیم، افراد به واسطه روابط مختلف بر دیگران ارجح داده شود و به همه مسائل نگاه سیاست زده داریم آن وقت به خروجی کارها و خدمت به مردم خیلی اهمیت داده نشده و شایسته سالاری در این شکل مدیریت اولویت نخست نیست بلکه در اولویت های آخر قرار می گیرد و فرصتی برای حضور و گردش نخبگان فراهم نمی شود.
عضو هیات علمی دانشگاه بیرجند گفت: امروز به دلیل بی توجهی به مقوله شایسته سالاری با پدیده مهاجرت نخبگان مواجه هستیم.
حسین فرزانه پور افزود: باید اصول و معیاری بر مدیریت کشور حاکم شود که شاخص های مدیریتی، نخبگانی در آن مشخص باشد و اگر در آن نظام وجوه نخبگی را تعریف کنیم موضوع نخبه گرایی محقق می شود.
وی اظهار داشت: وجوه نخبگی باید شامل تعهد، تخصص، علاقه مندی و موارد دیگر باشد نه اینکه این شاخص ها جای خود را به وابستگی خانوادگی و ارتباطات فرهنگی بدهد و این نیاز به یک معیار و برنامه مدون دارد که چارچوب های نخبه پروری مشخص باشد تا افراد شایسته تر برای مدیریت ها انتخاب شود.
عضو هیات علمی دانشگاه بیرجند گفت: برای ایجاد ساز و کار مشخص برای نخبه پروری و شایسته سالاری می توان از تجربه موفق دیگر کشورها استفاده کرد و در این ساز و کار علاوه بر تجربه دیگر کشورها شاخص های تعهد و تدین با توجه به فرهنگ کشور ما تعیین شود که با توجه به آن مسئولان کشور و مدیران در سطوح مختلف انتخاب شوند.
وی افزود: اگر ساز و کار علمی برای نخبه پروری در کشور ایجاد شود و نظام مدیریت مبتنی بر عقلانیت و شایسته سالاری به عنوان معیار ایجاد شود آن زمان فردی که شایستگی نداشته باشد امکان حضور در جایگاه نخبگی را نخواهد داشت.
فرزانه پور گفت: متاسفانه گاهی در کشور ما فردی بدون داشتن شایستگی و فقط به دلیل داشتن ارتباط های نسبی و سببی و غیره در جایگاه نخبگی و مسئولیت قرار می گیرد که برای جلوگیری از این کار نخبه پروری باید نظام مند شود.
وی تصریح کرد: نخبه گرایی امروز به شکل یک گفتمان جهانی تبدیل شده و در حوزه مسائل توسعه بیشتر مطرح است و اندیشمندان زیادی مثل «موسکا»، «پارتو»، «ماکس وبر» و … توسعه اجتماعی و اقتصادی را منوط به نحبه گرایی می دانند.
استاد دانشگاه بیرجند با اشاره به اینکه در کشورهای مختلف نخبه گرایی آزمایش شده است گفت: در کشوری مثل مالزی به رهبری ماهاتیر محمد به مقوله نخبه گرایی توجه و مسیری بسیار پر پیچ و خم طی شد که به نتایج خوبی هم رسید.
یک فعال سیاسی و اجتماعی در خراسان جنوبی هم گفت: نخبگان زمانی می توانند برای جامعه خود موثر باشند که در بطن جامعه حضور داشته و بتوانند ایفای نقش کنند و ایجاد نهادهایی مثل بنیاد نخبگان و مجموعه های مشابه می تواند به عنوان یک تشکل صنفی و حمایتی از جامعه نخبگان موثر باشد اما نمی تواند تمام ظرفیت آنها را در خدمت به جامعه بکار گیرد.
محمد بوشادی افزود: آنچه در بحث نخبه پروری مهم بوده این است که نخبگان با شایسته سالاری در نظام اجتماعی جایگاه واقعی خود را پیدا کنند و با اثرگذاری مثبتی که بر امور اجتماعی و جامعه دارند مردم هم مطالبه گر شوند تا نخبگان منشا اثر باشند در غیر اینصورت ممکن است نخبگان کشور یا مهاجرت کرده یا در گوشه ای بنشینند و صرفا به رویکرد فردی زندگی خود بپردازند.
وی اظهار داشت: تاثیرگذاری نخبگان در اجتماع نیازمند یک عزم ملی و مطالبه عمومی برای حضور نخبگان در مدیریت جامعه بر مبنای نظام شایسته سالاری است.
فعال سیاسی اجتماعی گفت: در حال حاضر با پدیده ای به نام نخبه نمایانی روبرو هستیم که عده ای ادای نخبگی را درآورده و با تحصیلات صوری از دانشگاه های غیرمعتبر جای نخبگان واقعی را اشغال می کنند.
وی افزود: این کار علاوه بر اینکه به شایسته سالاری ضربه می زند موجب فریب افکار عمومی می شود و فریب افکار عمومی بزرگترین گناه نخبه نمایان است که به جامعه علمی کشور جفا می شود.