#در_خانه_میمانیم

#شکست_کرونا_مردم_همدلی

#کرونا_را_شکست_میدهیم

#رعایت_بهداشت_فردی

?نوشته : عمادالدین مزاری

? اوضاع کرونا در دنیا و از جمله ایران، از مرحله وخامت عبور کرده و رو به ضخامت گذاشته است!
اگر این ویروسِ شومِ گوگولی، به جای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، فقط افرادی را که فهم و درک ضعیفی نسبت به مسائل اجتماعی، رعایت حقوق دیگران و موارد بهداشتی دارند، درگیر می کرد، دنیای قشنگ تری داشتیم.
? عده ای هنوز درک نکرده اند، این عزیزانی که هر روز از تلویزیون به عنوان آمار «فوت شدگان کرونا» اعلام می شود، عدد نیستند، بلکه انسان بوده و همانند ما در همین جامعه نفس می کشیدند. اما برخی تا رفت و آمدها و سفرهای شان به سفر آخرت تبدیل نشود، گوش شان بدهکار نیست.
? سیزدهم فروردین امسال نیز از این قاعده مستثنی نیست و اگر در اندیشه «به در» کردنش هستید، باید آماده مواجهه با نحسیِ سیزدهِ کرونایی باشید.
? ۱۳ فروردین ۹۹ فرصتی کم نظیر و مغتنم برای آشتی با طبیعت است؛ فرصتی تا هم طبیعت از هجوم ما در امان بماند و نفسی بکشد و هم ما به کوئید ۱۹ مبتلا نشویم و نفس مان به شماره نیفتد!
?غروب سیزدهم فروردینِ سال های گذشته را به یاد بیاورید. در پارک ها، باغ و بوستان ها، جنگل و کوه و دشت و دریا، تا چشم کار می‌کرد تخمه، ته ‌سیگار، شاخه های شکسته درختان، ظروف یکبار مصرف و تلّی از زباله و پسماند مواد غذایی دیده می‌شد.
? هنوز فرهنگ سازی نشده تا در کنار آن همه چیپس و پفک و سیخ کباب، یک پلاستیک زباله هم لازم است. با شعار و بالیدن به تاریخ شکوهمند و دین و آیین زیبا، دهان شیرین نمی شود!
? باید به این باور برسیم که حفظ طبیعت و محیط زیست، همچون حفظ میراث فرهنگی و صنایع دستی، برای صحیح و سالم رساندن به آیندگان ضرورت دارد.
? روز طبیعت فرصت خوبی است تا رفتارهای زیست‌ محیطی مان را مورد بازبینی قرار دهیم و اندیشه کنیم که رابطه انسان و طبیعت چگونه است و تا چه اندازه حقوق طبیعت را رعایت می کنیم…
« سیزده به در» در خانه بمانیم تا کادر فداکار درمانی، اندکی خستگی «به در» کنند.
? خانه نشینی دشوار است، چه به جبر چه خودخواسته؛ اما چاره چیست، باید این روزگارِ کرونا زده ی تبعیدی را پشت سر گذاشت و امیدوار بود، چرا که: در نومیدی بسی امید است/ پایان شب سیه سپید است…