هر روز قصه پردرد قربانی شدن هم استانیهایمان از جادههایی شنیده میشود که سالهاست بوی خون میدهد و مورد عتاب مسئولین قرار گرفته است که نه تنها بهبودی در اوضاع آن دیده نمیشود که روز به روز بر آمار قربانیان آن، افزوده هم میشود. این بوی مرگ، بوی بیکفایتی مدیرانی است که سالهاست، این استان برایشان یا محل ناناوری و مدیریت و فخرفروشی است و یا سکوی پرتابی برای خدمت در جایی بهتر.
چرا کسی در این استان پاسخگو نیست؟ چرا جان مردم، سایهی امن مدیریت نالایقان است؟ تا کی باید جادههای این استان جان شیرین مردم رو بستاند و زندگی شیرین مردم را به تلخکامی بکشاند و عدهای سکوت کنند و حرفی نزنند. بشمارید امار یک سال تلفات جادهای این استان که از زلزلهی کرمانشاه هم بیشتر است. اقای مسئول به آمار رجوع کنید و ببینید چند درصد تلفات جادهای استان مربوط به حوادث برخورد خودروهاست که با دو بانده شدن جادههای استان حذف میشود؟ وقتی تمام کشور در حال بازسازی، نوسازی یا ایجاد جادههای امن برای استان خود هستند، چرا شما هنوز اندر خم جلسات هستید و با جان این مردم ازاده و جان بر کف انقلاب بازی میکنید؟ آقای مسئول، اگر نمیتوانید رسیدگی کنید، دست از میز مدیریت بشویید و جای خود را به کسی بدهید که حداقل توانایی رسیدگی به امورات پایهای را داشته باشد. از بیکفایتی و عدم مدیریت صحیح شما و امثال شماست که این جادهها، تاکنون دودمان بسیاری از خانوادهها را به باد داده است. تنها به فکر رفتگان جادههای ناامن نباشید. به این فکر کنید که از دست دادن عزیزی در یک خانواده، چه پیامدهای منفی به تعداد زیادی از بستگان آن فرد وارد میکند و چه بسا که بار اقتصادی فراوانی هم به سیستم اقتصادی و درمانی کشور وارد میکند. بهایی که با کمی تامل و اندیشهورزی قابل پیشگیری است اما جبران خسارات گذشته را نمیکند.
اقای استاندار، چرا به این وضعیت رسیدگی نمیکنید؟ شما مسئول هستید تا در مورد این قبیل از مدیران اقدامی بکنید. اقدامی عاجل از سمت شما ضامن نجات جان تعداد زیادی از مردم این استان است. یک حرکت انقلابی که اکنون تنها در توان شماست. این مورد جای تعلل ندارد. دستور فرمایید تا در این استان، فکری به حال این سایه شوم مرگ بشود.