خراسان جنوبی و به خصوص شهر بیرجند دارای گنجینهای از باغهای فراوان هستند که گویی قطعهای از بهشت در کویرند که با همت پیشینیان پدید امده تا به ما رسیدهاند. ولی کاش این نعمت قدر داشته شود. این روزها صرفا دو باغ اکبریه و رحیماباد بر روی مردم باز هستند. آن هم در ساعاتی محدود و کنترل شده! اما باغ شوکتاباد و امیراباد که در ید دو نهاد غیر از میراث فرهنگی هستند رو به اضمحلال و نابودیاند. فضاهایی که میتواند این شهر افسرده را، هر چند به صورت اندک به شور اورد و مورد استفادههای فرهنگی- تفریحی و هنری شهروندان قرار گیرند. روزی مهندس پرویزی، استاندار معزز قبلی، به صراحت دستور بازگشایی عمومی این باغها را صادر نمود. اما با رفتن ایشان، گویی مدیران مجموعههای دخیل در این باغها، این توصیه را نادیده گرفتند. جا دارد اقای دکتر مروجالشریعه، استاندار معظم و فرهیختهی ما، با نگاه ویژهای که به گردشگری و توسعهی این استان دارند برای حل مشکلات این باغهای دلگشا و خاص کویری دستوارت لازم را بدهند و با جدیت بیشتر رفع مشکلات موجود از جمله محوطهسازی اطراف و خیابانهای منتهی به باغ اکبریه را در دستور کار قرار دهند. مرکز استان در کنار نیازها و در حاشیه کبودهایش نیاز به مکان فرهنگی و تفریحی دارد و این باغها که جزء مواریث خاص این پهنهی خشک هستند، پتانسیل پذیرایی از همشهریان و هماستانهایی عزیز و در کنار ان، جذب توریست را دارد.
آقای استاندار شما به عنوان بالاترین مقام دولت و ناظر بر مسئولانی که متولی این باغها هستند، قبل از تخریب به خصوص دو باغ شوکتآباد و امیراباد دستورات مقتضی را مبذول فرمایید. به امید روزی که درب این باغها برای تفریح و گردشگری در استان، به روی مردم باز شود.