#خبر_و_هنر
#خراسان_جنوبی
#khabar_va_honar
#southern_Khorasan
#Birjand
#khabarvahonar
#خبر_و_هنر #خبروهنر
#خبر_هنر #خبر #اخبار #هنر #فرهنگ
#بیرجند #قاین #طبس #فردوس #سرایان #نهبندان #خوسف #بشرویه #زیرکوه #درمیان #سربیشه
آبله میمونی یک بیماری مشترک انسان و دام است. بیماری که از حیوانات به انسان منتقل می‌شود. موارد آبله میمونی اغلب در نزدیکی جنگل‌های بارانی استوایی یافت می‌شود که در آن حیوانات حامل ویروس وجود دارند. همچنین شواهدی از عفونت ویروس آبله میمونی در حیواناتی از جمله سنجاب، موش صحرایی گامبیایی، خوابگاه، گونه‌های مختلف میمون و غیره نیز یافت شده است.
ویروس آبله میمونی باعث ایجاد بیماری با علائمی مشابه آبله اما با شدت کمتر می‌شود. در حالی که آبله در سال ۱۹۸۰ ریشه کن شد، آبله میمون همچنان در کشورهای مرکز و غرب آفریقا رخ می دهد. در حال حاضر دو گونه متمایز این بیماری شناسایی شده است: کلاد غرب آفریقا و کلاد حوضه کنگو که به عنوان کلاد آفریقای مرکزی نیز شناخته می‌شود.
در این بیماری، انتقال از انسان به انسان محدود است. اما به صورت کلی از طریق تماس با مایعات بدن، ضایعات روی پوست یا سطوح مخاطی داخلی مانند دهان یا گلو، قطرات تنفسی و اشیاء آلوده قابل انتقال است. تشخیص این بیماری نیز با مشاهده DNA ویروس در نمونه‌هایی است که مستقیماً از بثورات پوستی، مایع یا پوسته، یا بیوپسی گرفته شده است. روش‌های تشخیص آنتی‌ژن و آنتی‌بادی در این بیماری چندان مفید نیستند چرا که این آزمایشات نمی‌توانند تمایزی بین نمونه‌های مختلف گونه ویروس مولد آبله میمونی ( ارتوپاکس ویروس‌ها) قائل شوند.
بیماری آبله میمونی با تب، بثورات گسترده و معمولاً غدد لنفاوی متورم تظاهر می‌کند و افتراق آن از سایر بیماری‌هایی مانند آبله مرغان، سرخک، عفونت‌های باکتریایی پوست، گال، سیفلیس و آلرژی‌های مرتبط با دارو بسیار مهم است.
دوره کمون این بیماری می‌تواند بین ۵ تا ۲۱ روز باشد. مرحله تب‌دار بیماری معمولاً ۱ تا ۳ روز با علائمی مانند تب، سردرد شدید، تورم غدد لنفاوی، کمردرد، درد عضلانی و کمبود انرژی شدید طول می‌کشد. بعد از این مرحله، مرحله ایجاد ضایعات پوستی است که خود ۲ تا ۴ هفته طول می‌کشد. این ضایعات ابتدا هم سطح پوست بوده، سپس برجسته و دردناک و از مایع شفاف پر می‌شوند، سپس چرکی شده و به دنبال آن دلمه بسته و ترمیم می‌یابد. نسبت بیمارانی که به واسطه ابتلا به این بیماری فوت می‌کنند در موارد ثبت شده بین ۰ تا ۱۱ درصد متغیر و در میان کودکان خردسال بیشتر بوده است.
درمان بیماران آبله میمونی بسته به علائم، یک درمان حمایتی است و سایر درمان‌های مختلف که ممکن است در برابر عفونت این ویروس موثر باشند هنوز در حال توسعه و آزمایش هستند. با این حال، برای پیشگیری و کنترل آبله میمونی انسانی مانند بیماری کرونا، تاکید بر افزایش آگاهی در جوامع و آموزش کارکنان بهداشتی برای جلوگیری از عفونت و توقف انتقال است.
باید بدانیم که بیشتر عفونت‌های آبله میمونی در انسان ناشی از انتقال اولیه از حیوان به انسان است. بنابراین بایستی از تماس با حیوانات بیمار یا مرده اجتناب شود و تمام غذاهای حاوی گوشت حیوانی یا قطعات آن باید قبل از مصرف به درستی پخته شوند. همچنین باید از تماس نزدیک با افراد یا مواد آلوده اجتناب شود. هنگام مراقبت از بیمار، چه در یک مرکز بهداشتی و چه در خانه، باید از دستکش و سایر لباس‌ها و تجهیزات محافظ شخصی استفاده کرد.
چه کسانی ممکن است در برابر این بیماری ایمن باشند؟
در گذشته و با شیوع بیماری آبله، واکسیناسیون بر علیه این بیماری انجام می‌شده است. واکسیناسیون علیه آبله با نسل اول واکسن آبله در گذشته، ۸۵ درصد در پیشگیری از آبله میمون موثر بوده است. بنابراین همه افرادی که در دوران کودکی علیه آبله واکسینه شده‌اند، ممکن است مقداری محافظت در برابر آبله میمون داشته باشند. اما از آنجایی که با ریشه‌کن شدن این بیماری، دیگر واکسیناسیون این بیماری ادامه ندارد، امروزه افراد بیشتری مستعد ابتلا به آبله میمونی شده‌اند.
برگرفته از سایت سازمان بهداشت جهانی (WHO) https://www.who.int/health-topics/monkeypox#tab=tab_1
استخراج: دکتر آفاق زارعی
دبیر سرویس بهداشت
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.