درمیان، روستایی پلکانی که به همین دلیل به ماسوله خراسان جنوبی مشهور است، دیار سلطان تیمور(عموزاده امام رضا (ع))، دیار میرزا محمدرفیع خان اول درمیانی متخلص به لامع، شاعر و عارف نامی قرن ۱۱ و ۱۲ هجری و صاحب خزائن الاسرار (دیوان لامع) که سالهای مدید به مرکزیت بخش بزرگ درمیان شناخته می‌شد. روستایی که زمانی سیب و ناک (نوعی گلابی) آن شهره استان و کشور بود. روستایی که اینک بعد از تحمل خشکسالی‌های پیاپی سیلی محکمی خورده و چهره آن به کلی دگرگون شده است. به گونه‌ای که از آن دره سرسبز، اینک نه اثری از درختان متنوع میوه‌اش مانده است، و نه اثری از درختان چنار سربه فلک کشیده‌اش. حتی درختان گردوی چند صدساله‌اش هم طعمه حشرات موذی شد و باقی آن هم در پس خشکسالی نابود گردید. دیگر از کشمان درمیان، تنها چندی از درختان زرشکش مانده و بس.

و اینک، استاندار محترم خراسان جنوبی، عزم سفر به شهرستان درمیان را نموده است. با تعریفی که از استاندار محترم شنیده‌ایم، حتما ایشان با شناخت قبلی پا در این سفر گذاشته است.

در وصف درمیان باید بگویم که درمیان، تا بدانجا مورد قهر طبیعت قرار گرفته که دیگر حتی آبیاری با تانکر هم جوابگوی زنده نگه داشتن درختان مناطق دوردست به آب نیست و هیچ کس هم فکری به حال از بین رفتن طبیعت زیبای آن را نکرد و نکرد تا آنجا که احیای مجدد آن شاید بیشتر از صد سال زمان بگیرد. اما از همه اینها که بگذریم، طبیعت باقیمانده، نیازمند رسیدگی است. درمیان به دلیل دارا بودن طبیعتی زیبا، معماری پلکانی، جاده‌ی رویایی‌اش در مسیر محمدآباد علیا و سفلی، دادران، دوشنگان و درخت هزار ساله‌اش و روستاهای متعدد دیگری که از طرف دیگر به اسفزار بیرجند منتهی می‌شود، پتانسیل بسیار بالایی در جذب توریسم دارد. در کنار طبیعت قشنگش در چهار فصل سال، از نظر زیارتی هم افتخار میزبانی از امام‌زاده سلطان تیمور را دارد و از نظر تاریخی نیز قلعه معروف فورگ در آن واقع است. به علت دارا بودن این موقعیت استراتژیک، پتانسیل تبدیل به دهکده‌ای توریستی (سیاحتی- زیارتی) در استان خراسان جنوبی را دارد. حال که استاندار محترم، رسیدگی به امورات این شهرستان را در دستور کار دارند، ضمن تشکر و خوشامدگویی پیشاپیش به ایشان، امید است طرح این ایده به عنوان پیشنهادی در جهت رونق این دیار، مورد ارزیابی کارشناسی و برنامه‌ریزی آتی قرار بگیرد.