این روزها، در خراسان جنوبی شاهد ورود کاندیداهای احتمالی مجلس در فعالیتهای اجتماعی هستیم. کاندیدهایی که یا در ادوار گذشته نماینده بودهاند، یا در این دوره نماینده هستند و یا این که تنها در دورههای گذشته کاندید بودهاند و یا این که در این دوره قصد ورود به عرصه انتخابات را دارند.
این روزها انقدر بر فعالیتهای اجتماعی مدعیان نمایندگی افزوده شده است که میتوان به جرات گفت فعالیتشان بیشتر از فعالیت نمایندگان فعلی در گوشه کنار حوزه انتخابیشان است. حتی نمایندگانی که به صورت همزمان به فعالیتهایی میپردازند تا روایتگر این باشد که فلان کار در استان کار ایشان است و در این میان به مدد فضای مجازی و چندرسانه ، نمایش خوبی از اعمال خود ارائه میکنند.
در این میان کسانی هم هستند که وانمود میکنند قصد ورود به عرصه رقابت را ندارند، ولی حرف و عملشان متفاوت است. اینان در جلساتی با مضمون ریاست بر کمیسیونهای مختلف درون استان مشارکت دارند، در روستاها و بخشهای خاص استان حضور پیدا میکنند و نیز در ایجاد بنیادهای فرهنگی مشارکت دارند. افرادی هم هستند که میخواهند برای نخستین بار، خود را محک بزنند. از این رو منبرهای پشت سر هم تشکیل میدهند که محتوای ان در فضای مجازی به چشم میخورد و نیز عکسنوشتههایی با جملات قصار از جنس مسئولین با نگاه پوپولیستی. در شهرستانهای استان هم وضیعت به گونهای است که عدهای به دنبال جذب اراء و نظرات گروهها و قومیتهای خاص هستند و عدهای در تلاشند که شهرستان خاصی را با خود همراه کند تا شاید بخت نشستن بر کرسی بهارستان نصیبشان شود.
جالبه توجهترین نکته در میان تمام کاندیدهای احتمالی، یارکشی پیش از موعود است. مدیران کل و مدیران میانی که از هم اکنون ساز حمایت از فلان نماینده را میزنند، روزنامهها و رسانههایی که عملا با تغییر رویه و حمایتهای عجیب و غریب از گروههایی که تاکنون حمایت انچنان از آنان نداشتهاند، پا به عرصه گذاشتهاند تا شاید این بار بتوانند افرادی را صاحب منصب کنند که بعدها حامی آنها باشند. حتی در این میان کانالهای تگرامی بینام و نشان و در اصطلاح مطالبهگر با رویکرد نگاه به مردم در پی جذب مردم کوچه و بازار برای حمایت از کاندیداهای مورد نظر خود هستند. جالب توجه است که رسانههایی از این جنس در زمان نزدیک شدن به انتخابات به شدت فعال شدهاند.
نکتهی دیگری که میتوان در تبلیغات به اصطلاح زیرپوستی کاندیدها در خراسان جنوبی یافت این است که همه بزرگواران در ایام نزدیک و منتهی به انتخابات، عجیب حس انجام اقدامات مردمی به آنان غالب گشته است، در حالیکه در دیگر ایام سال فقط حرف آن را زدهاند و اصولا نگاهی به مردم نداشتهاند. گویی سبک و سیاقی که در سالهای قبل روال بوده است، در این دوره هم دور از انتظار نیست. در این میان عدهای هنوز وارد گود انتخابات نشدهاند تا در استان نشستهای شبانه طرفداران برگزار کنند. این عده پایتختنشینهایی هستند که روزگاری در استان پست و منصب داشتهاند و یا وابستگان شهیری در استان دارند و یا خود جزو مشاهیر استان هستند. در تمام طیفهای سیاسی، افرادی از این دست وجود دارند که باید کمکم شاهد حضور آنها باشیم. این گروه نیز فقط در بزنگاههای انتخاباتی یاد دیار پدری خود میکنند تا شاید از گردونه رقابت برای تصاحب کرسی مجلس، از قافله عقب نمانند.
حال باید دید در استان که این فعالیتهای مشهود و غیر مشهود شروع شده، چه سرنوشتی در انتظار نمایندگان و منتخبان مردم خواهد بود و گردونه رقابت به سمت چه ائتلاف و چه کسانی کشیده خواهد شد. ولی تنها چیزی که باید مد نظر مردم باشد این است که نمایندگانی باید از این استان به مجلس شورای اسلامی بروند که کارگشای مردم باشند نه کارگشای سیاستبازانی که حامی ایشان هستند.
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.