نویسنده: راستکار
رشد اقتصادی فرآیندی است پایدار که در اثر آن ظرفیت تولیدی اقتصاد طی زمان افزایش می یابد وسبب افزایس سطح درآمد ملی می شود وتوسعه اقتصادی را می توان فرآیند بهبود بخشیدن به کیفیت زندگی عموم مردم دانست . والبته توسعه اقتصادی با رشد مستمر تولید ناخالص داخلی و تغییرات ساختار از نظر سهم بخش های عمده اقتصادی در تولید ملی تحقق پیدا می کند و به ” توسعه متوازن ” نیز به عنوان یک شاخص بسیار مهم توجه داده می شود .
توسعه متوازن همواره مورد توجه دولتها می باشد و مردم در همه جای دنیا متوقع هستند که دولتها در برنامه ریزی و جهت گیریهای اقتصادی به نحوی عمل نمایند که احاد جامعه از امکانات متناسبی برای رشد و نقش آفرینی مؤثر برخوردار شوند . لیکن همواره زمینه های مساعد جذب سرمایه گذاری بعضی مناطق را با سرعت بیشتری در معرض رشد قرار می دهد ودر بخشهایی نیز به دلیل محدودیت زیربناها ، مشکلات و محدودیت های منابع ، راهها و … توسعه با تاخیر صورت می پذیرد ودر چنین مواقعی دولتها برای جلوگیری از بهم خوردن نظم جمعیتی ، رضایت ساکنین مناطق غیربرخوردار ، استفاده بهینه از زمینه های موجود در این مناطق دست به اقدامات هدایتی و حمایتی خاصی می زنند تا بتوانند رشد و توسعه را به سوی توازن هدایت نمایند .
طی چند دهه اخیر مفهوم توسعه از رشد اقتصادی صرف بالاتر رفته و عدالت اجتماعی ، خوداتکایی وتعادلهای بومی و جمعیتی با مفهوم توسعه پیوند یافته به طوری که امروزه توسعه ، فرآیند همه جانبه با هدف تقویت تواناییهای انسان و اجتماع برای پاسخگوئی به نیاز های حال و آینده می باشد .