با سلام ، در استان خراسان جنوبی مسئولینی در برخی از ادارات بسیار حساس سالهاست که از طریق بله قربان گویی و نداشتن عزت فردی جایگاه خود را حفظ کرده و در سایه مانده اند ، بهترین و کم ضررترین آنها کسانی هستند که فقط به درآمد و جایگاه خود اندیشیده اند و هیچ کار مثبت در حوزه فعالیت خود انجام نداده اند که حتی بتوان برایشان کارنامه فعالیت محاسبه نمود اما برخی از آنان که با همین شیوه در جایگاه خود مانده اند آنچنان تیشه ای به ریشه حوزه فعالیت خود زده اند که بعید می دانم در کوتاه مدت بتوان خرابی ها یشان را جبران کرد ، امید به روی کار آمدن مدیریت های جدید یک نکته ظریف دارد ، اینکه آیا مدیری با آن درجه از شهامت روی کار خواهد آمد که مفتون بله قربان گویی این دست از مسئولین دسته دوم نگردد و یا برای مثال آنها رامثلا از سمت معاونت یک اداره کل به ریاست یک اداره در شهرستانی هرچند دور و گمنام نفرستد ؟ چرا نباید اینگونه افراد را با تنزل محسوس پست سازمانی عبرت سایر مسئولین رده دوم ساخت ؟تا کنون یک قانون نانوشته هر مسئول بی مسئولیتی را به نوعی بیمه شغلی کرده است و این خود دلسردی را برای آسیب دیدگان حوزه وزمان مسئولیت این افراد فراهم کرده که می گویند ” ای بابا از اینجا ورش می دارن می ذارن مسئول یک جای دیگه ” برخی از این مسئولین بی مسئولیت پر ضرر ، اخیرا یاد گرفته اند که با رابطه و تقلب و…. مدارک تحصیلی بی پشتوانه بگیرند تا دایره تنزل مسئولیت خود را تنگتر کنند ، واقعا تکلیف این گونه آدمها چیست ؟ چه کسی و چه ارگانی واقعیت کیفیت فعالیت شان را بررسی خواهد کرد ؟ این کوتوله پروری بی مهابا در کدام نقطه متوقف خواهد شد . بنده به سهم خود امیدوارم شخصیتی مانند استاندار فعلی خراسان جنوبی با همین شهامت ، در مسئولیت فعلی ابقا گشته و با تحقیق بی واسطه اینگونه شخصیتهای در سایه را برای عبرت سایرین به فراخور میزان و مدت آسیبی که به حوزه مسئولیت شان رسانده اند ، مجازات اداری نمایند.