شورای مدیریت یا واماندگی در انتخاب و عدم همسویی در تصمیمگیری
بعد از مدتهاُ، به خصوص بعد از شروع به کار شورای جدید، این حس وجود داشت که شورای اسلامی شهر بیرجند با طیف همسو به فعالیت خواهد پرداخت و در تصمیمسازیهای خود مسیر مشخصی را طی خواهد کرد. اما متاسفانه جریان اصولگرای حاکم بر شورای اسلامی شهر، تا این لحظه نتوانسته است، اولین و مهمترین تصمیم خود را عملی و عملیاتی کنند و دست به انتخاب شهردار بزنند.
گویی هنوز این شورا نتوانسته است به همدلی کامل در ادارهی شهر برسد. شهری که همه میدانیم در لایههای پیدا و پنهان ان مشکلات فراوانی نهفته است و حتی شهرداری آن گرفتار مشکلات عدیدهای است که به راحتی با مراجعه به سیستم آنُ، چه در مرکز و چه سازمانهای عریض و طویل آن، قابل درک است.
این روزها، گویا شورای شهر نه تنها در انتخاب شهردار مانده است که در انتخاب گزینهی بومی و غیر بومی نیز سر در گم است و مهمتر این که در انتخاب گزینهای عمرانی و سیاسی هم به نتیجه مطلوب نرسیده است. شایعات و گمانهزنیهایی به گوش میرسد که هر روز زاویهی این شوارا را با رایدهندگان به آن بیشتر میکند و اعتماد عمومی مردم و اقشار سیاسی و اجتماعی را نسبت به آن کمتر میکند. شورایی که در اولین جلسات رسمی خود، نسبت به عزل شهردار سابق اقدام کرد. این تغییرات، گویی صرفا جنبهی سیاسی داشته است وگرنه تا به حال این شورا میتوانست همسو و متحد به روایت آرای سیاسی، دست به انتخاب شهردارش بزند تا شاید این شهر و شهرداریش به سرانجامی برسد.
کاش تصمیم این شورا نشان دهد که انتخاب فرهیختگان و انتصاب آنان برای تصمیمگیری در مورد این شهر توسط مردم اشتباه نبوده است و اینان میتوانند همچون رزومهی ارائه شدهی خود، دست به تصمیمات استراتژیک برای شهرداری بزنند و ریشهی مشکلات اساسی را از شهرداری بیرجند و بالطبع مدیریت شهر برکنند.
در پایان شاید مر قانون د شواری شهر روی کار امده اجرا می شود ولی در عرف و اذهان عمومی به نظر می رسد شورا دچار اضمحلال در انتخاب اول خود شده است و این مردم و رای دهنگان را سر درگم و گاها شدیدا دلسرد می کند .
