این روزها هر کجا در کشور حرفی از امنیت به میان می‌آید، نام خراسان جنوبی به عنوان امن‌ترین استان ایران مطرح می‌شود. استانی که دارای بالغ بر چهارصد کیلومتر مرز مشترک با کشور همسایه، افغانستان است کشوری که گاهگاهی نیز درگیر مشکلات داخلی و ناامنی می‌شود. با این وجود، در طول سالیان دراز، خراسان جنوبی، به عنوان امن‌ترین استان ایران معرفی شده است. امنیتی که مرهون تلاش همه نیروهای نظامی و امنیتی و همت و مدد مردم مرزبان استان است. با وجود حاکمیت این امنیت در شرق کشور، سوال آن است که چرا مسئولان کشوری، گوشه نگاهی ویژه به استان نمی‌اندازند تا مشکلات فراوان (از جمله مشکلات زیرساختی) این مرزبانان با غیرت حل و فصل گردد. مشکلاتی که نیاز به عزم ملی دارد. شاید اولین گام در این عزم ملی، دادن اختیارات ویژه به استاندار خراسان جنوبی باشد تا با شرکت در جلسات هیات دولت، مشکلات احصاء شده این کمربند اقتصادی و امنیتی کشور را مطرح کند و بتواند با همراه کردن دولتمردان، پروژه‌های ویژه مبادلات مرزی را حل و فصل کند و در کنار این موارد، زیرساخت های این مبادلات را در استان فراهم کند. گام دوم، می‌تواند برنامه‌ریزی برای سفرهای میدانی مسئولان تاثیرگذار، به خصوص در بحث بودجه‌ریزی و تصمیمات کلان به استان باشد و نگاهی که بر اساس کریدور شرق بنا شود. کریدور اقتصادی، که عموما مردمانش، مرزبانان کشور هستند و بیشترین وسعت سرزمین مرزی را با یک کشور با پتانسیل اقتصادی بالا باز خراسان جنوبی دارد،ان هم با کشوری که اصولا از نگاه فرهنگی به ایران، نزدیک‌ترین ریشه و مشترکات فرهنگی را دارد. نگاه ملی به خراسان جنوبی، به عنوان کریدور اقتصادی و امنیتی شرق، مسلما فواید زیادی برای منطقه در پی خواهد داشت. توسعه زیرساخت‌ها، به خصوص خطوط ریلی و راه‌های ارتباطی و بالطبع نگه‌داشت جمعیت و استقرار امنیت دو چندان، بدون صرف هزینه‌های مالی و انسانی فراوان.
شاید این روزها جای خالی موارد بسیاری در استان احساس شود و کارهایی که باید در طول بیش از ۱۴ سال استان شدن به سرانجام می‌رسید. کارهایی که باید در زمانی انجام می‌شد که بودجه در کشور فراوان بود و تحریم‌ها و مشکلات اقتصادی، مشکلات عدیده‌ای ایجاد نکرده بود. با اینحال، نمی‌توان دست روی دست گذاشت و تنها صبوری کرد. به نظر می‌رسد بهترین راه، جلب توجه نگاه مسئولان کشوری به منطقه و استفاده از اعتبارات کشوری، ان‌هم با تعریف درست کریدور اقتصادی و امنیتی شرق کشور و حضور فیزیکی و میدانی مسئولان تاثیرگذار با اختیارات خاص در کشور است. در این میان نباید از نقش رسانه‌ها در این مهم غافل شد. رسانه‌ها نقش مهمی در تبیین درست مشکلات استان به مسئولین و مردم کشور دارند. تا شاید این استان فراموش شده در این سالها، حرکت و جنبشی بگیرد. جنبشی که در کسب و کار و کارافرینی و برطرف شدن محرومیت‌های نگفته استان تاثیر داشته باشد.
