این روزها شاهد تغییراتی در چهره بلوارهای سطح شهر هستیم که بسا کار پسندیده و از اقدامات خوب شهرداری است.

اما نکته مهم دیگری که باید مورد توجه قرار گیرد، توجه به زیبایی ساخت و سازها است که مسلما اهمیت آن بر کسی پوشیده نیست. از جمله در بلوارهای ورودی و شاه‌راههای اصلی شهر و میادین منتهی به انتهای شهر که گاه در اختیار شهرداری هم نمی‌باشد. شاید بتوان گفت مهمترین بلواری که چهره به شدت نابسامانی دارد ولی پتانسیل تبدیل به یکی از زیبایی‌های شهری بیرجند را داراست، بلوار مزین به نام پیامبر اعظم(ص) است که مطئنا اکثرا کسانی که قصد تردد شمال به جنوب شهر را دارند، حتما از این بلوار گذری داشته و دارند. بلواری که  هیچ منظر شهری ندارد و به جای کمربندی یا بزرگراه اشتباه گرفته می‌شود. حال انکه در حوزه شهری جای دارد و تابع قوانین شهری است و به بدترین حالت مملکن رها شده است. هرکس از بلوار به این عظمت عبور می‌کند، چهره‌ای بیابانی از شهر را مشاهده می‌کند. این در حالی است که تردد بالایی از این مسیر انجام می‌گیرد و چه بسا به علت وجود جاده سلامت در موازات این بلوار، تعداد بالایی از همشهریان مدت زیادی از وقت خود را به پیاده‌روی در جاده سلامت می‌گذرانند. می‌توان این شاهراه را بازسازی کرد و از این حال و هوای مرده در آورد.

دومین مساله این است که همانگونه بلوارهای مرکز و جنوب شهر در حال بهسازی است، می‌بایست به فضای بصری فراموش شده شمال شهر هم پرداخته شود. بلوارها و پارک‌های شمال شهر هم جزئی از این شهر هستند و مطمئنا جای کار زیادی دارند و که توجه ویژه، بیشتر از آن چیزی که هم اکنون وجود دارد، طلب می‌کند. اغراق نیست اگر بگوییم قسمت اعظم جمعیت مرکز استان از خط فرضی طالقانی به سمت شمال شهر متمرکز است که نیاز فراوان به فضاهای خاص و به روزرسانی خیابان‌ها و معابر عبور و مرور و ایجاد فضای فرهنگی و پارک‌های خوب و قابل تامل دارند که به مراکز فرهنگی تبدیل شود. از نمونه‌های موفق این مراکز، می‌توان پارک دولت را برشمرد که کافی نیست و همت بالای شهردار محترم را می‌طلبد.

حرف دیگر نگارنده بر میادین شهر است که متاسفانه از نظر المان‌ها دچار مشکل هستند و باید در آنها اصلاح ساختاری صورت بگیرد. هم اکنون شاید بتوانیم از نظر المان، تنها به دو یا سه میدان قابل قبول اشاره کنیم که در وهله اول میدان جانبازان، سپس میدان تمنای باران که متاسفانه در حال حاضر حال مساعدی ندارد و در وهله بعد، میدان قدس را نام برد که باز از نظر نور، دچار مشکل فنی است. میادینی وجود دارندکه هنوز شبیه بیابان هستند و باید تعیین تکلیف گردند. مساله مهم دیگر، مساله تامین نور کافی در خیابان‌ها به خصوص برای رانندگی در شب است. شاید افراد زیادی با این مساله روبرو شده‌اند که در شب افراد با پوشش مشکی یا تیره و به خصوص چادر مشکی (در خانم‌ها) در حین عبور از خیابان به خوبی رویت نمی‌شوند که با تامین نور کافی در خیابانها این مساله هم تا حد زیادی مرتفع می‌گردد. همچنین به عنوان مثال خیابان پانزده خرداد، حدفاصل خیابان توحید به مدرس و مدرس به پاسداران، به دلیل نبودن نور کافی بلوار وسط خیابان به خوبی رویت نمی‌گردد و باعث شکایت تعداد زیادی از همشهریان و رانندگان گردیده است. اگر شهر زیبایی می‌خواهیم باید تمام ارکان شهری در نظر گرفته شود و باید با تفکر فرهنگی نسبت به ساخت و سازها و ایجاد فضاهای جدید اقدام گردد.