خراسان جنوبی، مهد مدیران متغیرالاحوال است. گویا اب و خاک این استان به گونه‌ای است که مدیران، مزاجی متلون پیدا می‌کنند. چرا که آمار مدیرانی از این دست در استان رو به ازدیاد است. فرقی نمی‌کند که این مدیر بومی باشد و یا غیر بومی. مدیران در سیستم استانی با وعده‌ای شروع می‌کنند و در پس ماجرا کار دیگری می‌کنند. اینجاست که این بیت معروف حضرت حافظ که می‌فرماید: «چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند» مصداق پیدا می‌کند.
باید دنبال علت این‌گونه برخوردهای دوگانه از مدیران بود. چگونه است که مدیری در لحظه‌ای خود را حامی سینه‌چاک دولت و اصلاحات می‌داند و لحظه‌ای دیگر، در انسوی دیگر و طیف دیگر قرار می‌گیرد. به گونه‌ای که انگار با این دولت بیگانه است و این بزرگترین ضربه و خسران برای این استان است. این رفتار دوگانه نه تنها در عرف ناپسند است که در دین و اخلاق انسانی و اسلامی نیز نکوهش شده است. مطمئنا افرادی با این شرایط مخل پیشرفت استان هستند چرا که در هر زمان برای حفظ پست و مقام و صندلی خود رنگ عوض می‌کنند. مدیرانی از این دست، رفع مشکل مردم و استان برایشان بی‌معنی است. این دوگانگی سیاسی مدیران در این شرایط حساس، پتکی است برای تخریب حاکمیت در برابر مردم. این‌گونه دوگانگی‌ها، عدم اطمینانی را به وجود می‌اورد که در هر صورت حربه‌ای برای تبلیغات سوء معاندین نظام نزد افکار عمومی خواهد بود. تاثیر دوم این دوگانگی بر کنشگران سیاسی است. عدم اطمینان منجر به رکود جریان سیال ارتباطات و کنش‌های سیاسی خواهد شد که به مرور، جامعه را به سوی رخوت و خودباختگی خواهد کشاند و این تفکر بر جامعه حاکم خواهد شد که هر کس تنها بر منافع شخصی خود تاکید کند و مدیران دوگانه مهمترین عامل بسط این تفکر هستند. مدیری که در هیچ یک از تفکرات سیاسی حاکم جامعه قرار نگیرد، مدیری است که صرفا با دست یازیدن به تفکرات مختلف قصد حفظ مدیریت دارد و این سر منشا فساد است.
علاوه بر این، متغیرالاحوال بودن مدیران در خراسان جنوبی، مصادیق دیگری هم دارد. رفتارهای ناشایست دیگری هم در برخورد با تمام اقشار از سوی مدیران دیده می‌شود. مدیری می‌آید، قول هزینه‌ای می‌دهد، قول بازسازی یا ساخت جایی را می‌دهد، مردمی را آواره می‌کند، اما در نهایت هیچ کاری انجام نمی‌دهد و دست آخر از مردم طلبکار هم می‌شود. شاید بتوان گفت به دلیل بافت فرهنگی و جمعیتی خاص این استان، این‌گونه رفتارهای ناشایست مدیران در این استان بیشتر به چشم می‌اید و منیت‌های آنان، بیشتر نمود می‌کند. اما جوابگوی این رفتارهای شبهه انگیز در استان کیست؟ و نظارت بر این رفتارهای ناشایست چگونه باید انجام شود؟
