گویی بالاخره زنگ تغییر مدیریت صدا و سیمای خراسان جنوبی هم به صدا در آمده است و دوران مدیریت «جناب آقای ثقفی»، مدیر فعلی این سازمان رو به افول است. مدیری که در روزهای ابتدایی مدیریت خود با استبدادی خاص وارد خراسان جنوبی شد تا با غرور خودخواسته مدیریت کند. ایشان در همان ابتدای خدمت خود در این استان، اشکالات متعددی برای معاون با سابقه‌ی اداری- مالی و توسعه‌ی سازمان «جناب آقای مهندس محمودی» ایجاد نمود تا این مدیر موفق مالی، به صورت موقت از سیستم «صدا و سیما» به «سازمان میراث فرهنگی» مهاجرت کند. مدیریت استبدادی ایشان با برخورد ایشان با برنامه سازان استانی ادامه یافت تا جایی که تولید برنامه‌های استانی به دوستان خارج از استان واگذار گردید تا به همه، خودی نشان دهد.
این رویه در تولیدات فاخر گروه‌های «الف» و «ب» نیز بروز کرد و سهم تولید مستندهای خاص و تله‌فیلم‌ها نیز به دوستان آقای مدیر کل رسید و سهم فیلم‌سازان استانی از این خوان نعمت به صفر تنزل کرد. رویه‌ی استبدادی دوران مدیر کل فرهیخته صدا و سیما با خلع مدیریت «مطلبی‌پور»، مدیر باسابقه طرح برنامه‌ی سازمان ادامه پیدا کرد تا این مدیر بر منویات کریمه خود تاکید کند.
حالا نوبت به مدیران خارج استانی می‌رسد که ظاهرا از دوستان ایشان هم بوده است. «طهرانی‌مقدم»، مدیر فنی سازمان و از مدیران کارآزموده در این عرصه، با درخواست جناب مدیر کل به استان می‌آید. اما ایشان هم با مدیریت استبدادی این مدیر محترم دچار مشکل می‌شود و دوباره عزم مشهد می‌نماید. حتی مدیر محجوب رادیو، «محبی» که اکنون مسئولیت مدیر کلی فعلی سازمان ارشاد را بر عهده دارد نیز با سبک مدیریتی استبدادی ثقفی کنار نمی‌آید و ترجیح می‌دهد در اداره ارشاد به خدمت خود ادامه دهد. افرادی دیگری از جمله «فرودی» و «صالحی»، قائم مقام مرکز که جزء شاخصین حوزهی صدا و سیما بوده‌اند نیز سرنوشت مشابه‌ای با دوستان ذکر شده داشتند. در این میان، مدیر کل محترم صدا و سیما دنبال فرد بله قربان‌گو، به خصوص در حوزهی سیما بود. چه بهتر از جوانی جویای نام که از مردم این منطقه باشد و منویات ایشان را بی‌چون و چرا اجرایی کند. مدیر سیمایی که به جای راه‌گشایی برای فرزندان این مرز و بوم، تیغ برنده‌ی رییس خود شد.
اما اکنون با آمدن «آینه‌دار»، امید است که این استبداد رضاخانی در تمام عرصه‌های سازمان در شبکه‌ی استانی خراسان جنوبی پایان یابد. امید است که ایشان برای وصل کردن امده باشد نه فصل کردن.
