دیروز، روز طبیعت، در جای جای استان از داخل شهر، جاده‌ها، اماکن تفریحی و هر کوی و برزن، نیروهای امدادرسان دستگاه‌های مختلف دیده می‌شدند. آنها که خدمت به مردم را بر تفریح خود مقدم دانستند و این ایام خاص را به جای آن که در کنار خانواده خود بمانند، با سعه صدر در ماموریت به سر بردند تا امنیت و اسایش هموطنان و هم استانی‌های خود را تامین کنند.
مامور اورژانسی که کشیک ایستاده بود و در آرزوی آن بود که مبادا تصادف یا تصادمی رخ دهد. مامور نیروی انتظامی که با تمام قوا در حال پاسبانی از حریم امن مردم و تسهیل رفت و آمدهای آنان  بود. دیروز شاهد جوانانی از جنس امید و مهربانی بودیم که  در کنار هلال سرخ رنگ، زندگی سبز را برای مردم آرزو می‌کردند. دیروز راه‌های استان زیر چشمان تیز راهداران استان قرار داشت تا شاهد ذوق چشمان در انتظار باشند. و مردان دیگری از سایر ارگان‌ها اعم از آتش نشانی و …. که همه آنان به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در حال خدمت بودند. آنها انسان‌هایی بودند که برای آسایش مردم از تفریحات و خوشی‌های خود جانانه گذشتند.
آری دیروز، روز سیزده به در بود، برای همه. برای همه مردم و همه‌ی آنانی که در گوشه گوشه‌ی این استان آماده‌باش بودند تا مبادا آرامشی از دیدگان هموطن‌ها و هم‌استانی سلب شود. اما دیروز برای آنها روز استراحت و تفریح نبود. دیروز برای آنان روز خدمت بود. آنان، دیروز خدمتگزار لبخندهای بهاری بودند. دیروز نیروهای خدمت‌رسان، شکوه مهربانی را در کنار مردم به مردم هدیه کردند تا  مبادا اشکی بر چشمان رویاگونه بهار بنشیند. دیروز روز شکوه بهار بود. روز طبیعت برای دل‌های دریایی مردم سرزمین خراسان جنوبی.
اگرچه نمی‌توان به معنای واقعی، سپاسگزار زحمات آنان بود، اما جا دارد که در پایان تعطیلات نوروزی سال ۱۳۹۸، «خسته نباشیدی» بگوییم به همه آنان که در ایام تعطیلات، به جای تفریح و مسافرت و در کنار خانواده بودن، در حال خدمت‌رسانی به مردم بودند.