این روزها و بعد از گذشت مدتی از تشکیل کمپین حمایت از استاندار سابق خراسان جنوبی «مهندس پرویزی» کمپین‌های اجتماعی زیادی به خصوص در حوزه‌ی راه در فضای مجازی تشکیل شده است که گویای پویایی و مطالبه‌گری مردم استان می‌باشد که قصد دارند از این طریق، خواسته‌های بر حق خود را به گوش مسئولان برسانند. خواسته‌هایی که شاید نیاز اولیه یک سرزمین هست که سالهاست در این استان، مورد بی‌مهری مسئولان، از هر طیف و گروه سیاسی قرار گرفته است. اما در این میان، گویی گاها این کمپین‌ها در مسیر خود، به جایگاهی برای اهانت به مدیران یا مسئولان و نمایندگان تبدیل می‌شود و گاهی این بحث فراتر هم می‌رود و به مسائلی پرداخته می‌شود که سالهاست باید آن را تمام شده دانست. متاسفانه این نوع رفتارهای اجتماعی و خود بزرگ‌بینی‌های افراد و نطقه‌ای فکر کردن، از اعتبار یک حرکت جمعی و مطالبه‌گری می‌کاهد و مسیر آن را تغییر می‌دهد. گویی بعضی از افراد با رخنه در این فضاها، نیت به انحراف کشیدن این گونه حرکات اجتماعی را دارند.
افرادی که وظیفه‌ی ساماندهی این کمپین‌ها را بر عهده دارند، باید به گونه‌ای این گروه‌ها و سرمایه‌های اجتماعی را مدیریت کنند تا بحث‌های حاشیه‌ای، به خصوص بحث‌های منطقه‌ای و تفرقه‌افکنانه، در این کمپین‌ها ایجاد نشود تا مسئولان و نمایندگان نیز به نتیجه برسند. این وفاق اجتماعی می‌تواند بر ادامه یا عدم ادامه فعالیت آنها تاثیرگذار باشد.
مطمئنا روند این کمیپن و مطالبه‌خواهی‌ها با رشد روزافزون شبکه‌های اجتماعی و مجازی رو به رشد خواهد بود؛ به گونه‌ای که همه‌ی ما در استان کوچکی مانند خراسان جنوبی نیز شاهد ایجاد این حرکت‌های خاص بودیم. لذا ایجاب می‌کند، با سعه‌ی صدر و هوشیاری دو چندان در بستر شبکه‌های اجتماعی، این حرکت را مدیریت کرد و انسجام بخشید تا به نتیجه مطلوب و مورد نظر برسد. لازم است لیدرهای گروه و صاحب‌نظران بر تحلیل درست، اصولی و انتقادی خواسته‌ها پافشاری و نظارت داشته باشند و اجازه ندهند این گروه‌ها به فضایی برای بحث و جدل‌های غیراخلاقی یا به دور از هدف آن گروه، بدل شوند. رهبران این گروه‌ها باید طوری بر محتوای بحث شده در این گروه‌ها مدیریت نمایند تا همه‌ی مدیران و مسئولان و تصمیم‌گیرندگان که بدانند مردم ما، مردمی شریف، با فکری روشن و نقاد و مطالبه‌گر و تحلیل‌گر هستند.
