حسین نصرآبادی مدیر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند که متولد ۱۳۴۹ و کارشناس ارشد پرستاری سلامت جامعه است
مدیر پرستاری دانشگاه در این گفتگو ضمن تبریک سالروز ولادت حضرت زینب(س) و روز پرستار به جامعه عزیز پرستاری استان گفت: در سال ۱۳۷۱ در رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی بیرجند پذیرفته شدم و بعد از فارغ التحصیلی، از اردیبهشت سال ۱۳۷۶ دوران طرح را به مدت ۱۹ ماه و ۶ روز در بیمارستان امام رضا(ع) به صورت شیفت موظف و همکاری در واحدهای مختلف ستاد دانشگاه به صورت اضافه کار گذراندم و در ادامه حدود ۳ سال به عنوان کارشناس اورژانس ۱۱۵ فعالیت کردم و در واقع جزء اولین کسانی بودیم که در راه اندازی اورژانس ۱۱۵ مشارکت داشتیم، از سال ۱۳۸۰ به استخدام دانشگاه در آمدم و در اورژانس امام رضا(ع) مشغول به کار شدم، در سال ۱۳۸۱ در شیفت های سوپروایزری دفتر پرستاری بیمارستان فعالیت داشتم، سال ۱۳۸۲ مقطعی به عنوان مدیر خدمات پرستاری بیمارستان منصوب شدم که به دلیل نیاز دانشگاه، از این سمت کناره گیری و مجدد، نوبت صبح در ستاد دانشگاه به فعالیتم ادامه دادم و شیفت های عصر و شب در بیمارستان مشغول بودم، که حدود۱۵ سال سابقه شیفت غیرموظف در ستاد دانشگاه، در حوزه های مختلف معاونت های آموزشی، پژوهشی، درمان، غذا و دارو و حوزه ریاست از جمله تصدی رئیس دفتر وقت ریاست دانشگاه، مسئول دفتر، رابط حراست و روابط عمومی معاونت های مذکور، کارشناس ستاد شاهد و ایثارگر دانشگاه داشتم. و سپس در سال ۹۲ در بیمارستان امام رضا(ع) به عنوان، سوپروایزر آموزشی، در گردش و آموزش سلامت ادامه فعالیت دادم، در سال ۹۴ در مقطع کارشناسی ارشد پرستاری سلامت جامعه پذیرفته شدم، از سال ۹۷ تا آذر ۱۴۰۰ به عنوان مدیر خدمات پرستاری بیمارستان رازی فعالیت داشتم و از آذرماه سال گذشته تا امروز درمدیریت پرستاری دانشگاه در خدمت جامعه عزیز پرستاری هستم.
نصرآبادی با اظهار اینکه به دلیل فعالیت همزمان در دانشگاه و تصدی مسئولیت های دانشگاهی، شاید شیفت پرستاری کمتر داشته ام، ولی هیچ گاه بیمارستان را ترک نکردم افزود: اگر قرار باشد دوباره انتخاب رشته کنم، باز اولویتم پرستاری است، چون کار بالین را دوست دارم و زمانی که نیاز بیماری را برطرف می کنیم و باعث رضایت آنان می شود، کل خستگی ما از بین برود و شادابی، نشاط و روحیه خوب را به دنبال دارد.
وی تصریح کرد: افرادی به بیمارستان مراجعه می کنند، به دنبال درمان دردند و به سیستم اعتماد می کنند تا مشکلشان به هر طریق حل شود، بنابراین،اگر بتوانیم کاری برای مریض انجام دهیم، باعث رضایت بیمار، خداوند و خشنودی خود ما می شود.
مدیر پرستاری دانشگاه با بیان اینکه نتیجه کار و خدمت پرستاری به بیمار سریع و اثرگذار است افزود: مریض وقتی درد دارد و با تزریق آمپول و سرم تسکین درد پیدا می کند، قطعاً باعث شادی و شعف بیمار و حس شیرین در پرستار است.
نصرآبادی با اظهار اینکه در زمان زلزله تلخ و دردناک سال ۱۳۷۶ قائن، شب و صبح شیفت بودم گفت: از آنجایی که احساس می شد، جهت خدمات رسانی به مصدومین، به حضور نیروهای زیادی در بیمارستان نیاز باشد، بعد از یک استراحت کوتاه، به بیمارستان برگشتم تا به عنوان نیروی کمکی امداد رسانی کنم ولی خوشبختانه با صحنه ای روبرو شدم که نیروهای کمکی داوطلب زیادی با سرعت و انگیزه بالایی، به مجروحین خدمات رسانی می کردند و فعالیت آنان تا نیمه های شب برای کمک در مداوای مصدومین ادامه داشت. و این روحیه کمک رسانی شیرین و عالی بود.
وی با بیان اینکه مرکز آموزشی درمانی امام رضا(ع)، بیمارستان سوانح و حوادث است افزود: زمانی که حادثه ناگوار و غیرمنتظره ای برای خانواده ها اتفاق می افتد، معمولاً نیاز به کمک روحی روانی دارند و این وضعیت آنان ممکن است حال آدم را منقلب کند و همچنین زمانی که بیماری فوت می کند، احساس خیلی بدی به پرستار دست می دهد و باعث آرزدگی می شود که گاهی پرستار این حس را با خود به خانه می برد و اگر فردی که فوت می کند، بیمار تحت نظر شما باشد، خروج از این وضعیت روحی بسیار سخت است
مدیر پرستاری دانشگاه با یادآوری دوران سخت فعالیت همزمان در دانشگاه و بیمارستان که معمولاً سه شب در هفته می بایست در شیفت بگذراند گفت: در گذشته، کمبود تجهیزات زیادی داشتیم و به همین معمولاً با بیماران به مشهد هم اعزام می شدیم که بر سختی کار ما افزوده می شد.
نصرآبادی، کار پرستاری و درمانی را فرآیندی تیمی دانست و افزود: توصیه می کنم در خانواده های که پرستار وجود دارد، تعامل، همکاری بهتر و درک متقابلی وجود داشته باشد و اگر خانواده همراهی مناسبی نداشته باشد، قطعاً همکار ما نمی تواند پرستار موفقی باشد.
وی با بیان اینکه همزمان که پرستار در بیمارستان شیفت است یک محرومیتی هم از خانواده او گرفته می شود که هیچ جا دیده نمی شود تصریح کرد:بقیه افراد جامعه با خیال راحت می توانند در مناسبت ها و جشن ها شرکت کنند، ولی همکاران پرستار،علاوه بر خودشان، انگار خانواده های آنان نیز در شیفت به سر می برند و از خیلی چیزها محروم می شوند که شاید درک این موضوع مقداری سخت باشد،تعداد شیفت شب کاری زیاد، هم روی خانواده پرستار اثر می گذارد و هم پرستاران بعد از ۲۰ سال کار فرسوده می شوند.
مدیر پرستاری دانشگاه با اشاره به مشکلات پرستاری و نبود یا کمبود کمک پرستار در بیمارستان ها گفت: اینکه خانم ها در بخش مراقبت های ویژه icu کار می کنند و مجبورند بیماری که بی هوش است را بدون اینکه کسی برای کمک باشد، جابجا کنند سخت است، معمولاً پرستاران بخاطر فشار کاری، آسیب های زیادی می بینند و در عین حال آنچنان که شایسته و بایسته هست ممکن است از لحاظ روحی و روانی حمایت نشوند و این مسائل از معضلات پرستاری است.
نصرآبادی ادامه داد: زمانی که بیماری با بهبودی ترخیص می شود و در بیرون ازبیمارستان، بعد از مدتها ما را می ببینند احوالپرسی و قدردانی می کنند، در حالی که به دلیل تعداد زیاد ارباب رجوع این افراد در ذهن ما نمی مانند،از اوقات شیرین پرستار بودن است.
وی تصریح کرد:ارتقاء توانمندسازی، افزایش مهارت های علمی و علمی، تعامل با تمامی گروه های آموزشی، درمانی و اداری بیمارستان، احترام به بیمار و همراهان آنان، عدم قیاس خود با سایر افراد چه از لحاظ کاری و چه از نظر مالی و ارتباط مناسب با بیمار از مهمترین مسائلی است که توصیه می شود پرستاران، به خصوص نیروهای جوان مورد توجه قرار دهند تا به فرسودگی شغلی دچار نشوند.
مدیر پرستاری دانشگاه گفت: پرستاری کاری فیزیکی است که خستگی جسمی دارد و اگر نتیجه کار هم خوب نباشد، قطعاً خستگی ذهنی به دنبال می آورد.
نصرآبادی با بیان اینکه پرستاری چون با حیات انسان سر و کار دارد مقدس است افزود: خوشحالم و افتخار می کنم که یک پرستارم
نصرآبادی با اظهار اینکه به دلیل فعالیت همزمان در دانشگاه و تصدی مسئولیت های دانشگاهی، شاید شیفت پرستاری کمتر داشته ام، ولی هیچ گاه بیمارستان را ترک نکردم افزود: اگر قرار باشد دوباره انتخاب رشته کنم، باز اولویتم پرستاری است، چون کار بالین را دوست دارم و زمانی که نیاز بیماری را برطرف می کنیم و باعث رضایت آنان می شود، کل خستگی ما از بین برود و شادابی، نشاط و روحیه خوب را به دنبال دارد.
وی تصریح کرد: افرادی به بیمارستان مراجعه می کنند، به دنبال درمان دردند و به سیستم اعتماد می کنند تا مشکلشان به هر طریق حل شود، بنابراین،اگر بتوانیم کاری برای مریض انجام دهیم، باعث رضایت بیمار، خداوند و خشنودی خود ما می شود.
مدیر پرستاری دانشگاه با بیان اینکه نتیجه کار و خدمت پرستاری به بیمار سریع و اثرگذار است افزود: مریض وقتی درد دارد و با تزریق آمپول و سرم تسکین درد پیدا می کند، قطعاً باعث شادی و شعف بیمار و حس شیرین در پرستار است.
نصرآبادی با اظهار اینکه در زمان زلزله تلخ و دردناک سال ۱۳۷۶ قائن، شب و صبح شیفت بودم گفت: از آنجایی که احساس می شد، جهت خدمات رسانی به مصدومین، به حضور نیروهای زیادی در بیمارستان نیاز باشد، بعد از یک استراحت کوتاه، به بیمارستان برگشتم تا به عنوان نیروی کمکی امداد رسانی کنم ولی خوشبختانه با صحنه ای روبرو شدم که نیروهای کمکی داوطلب زیادی با سرعت و انگیزه بالایی، به مجروحین خدمات رسانی می کردند و فعالیت آنان تا نیمه های شب برای کمک در مداوای مصدومین ادامه داشت. و این روحیه کمک رسانی شیرین و عالی بود.
وی با بیان اینکه مرکز آموزشی درمانی امام رضا(ع)، بیمارستان سوانح و حوادث است افزود: زمانی که حادثه ناگوار و غیرمنتظره ای برای خانواده ها اتفاق می افتد، معمولاً نیاز به کمک روحی روانی دارند و این وضعیت آنان ممکن است حال آدم را منقلب کند و همچنین زمانی که بیماری فوت می کند، احساس خیلی بدی به پرستار دست می دهد و باعث آرزدگی می شود که گاهی پرستار این حس را با خود به خانه می برد و اگر فردی که فوت می کند، بیمار تحت نظر شما باشد، خروج از این وضعیت روحی بسیار سخت است
مدیر پرستاری دانشگاه با یادآوری دوران سخت فعالیت همزمان در دانشگاه و بیمارستان که معمولاً سه شب در هفته می بایست در شیفت بگذراند گفت: در گذشته، کمبود تجهیزات زیادی داشتیم و به همین معمولاً با بیماران به مشهد هم اعزام می شدیم که بر سختی کار ما افزوده می شد.
نصرآبادی، کار پرستاری و درمانی را فرآیندی تیمی دانست و افزود: توصیه می کنم در خانواده های که پرستار وجود دارد، تعامل، همکاری بهتر و درک متقابلی وجود داشته باشد و اگر خانواده همراهی مناسبی نداشته باشد، قطعاً همکار ما نمی تواند پرستار موفقی باشد.
وی با بیان اینکه همزمان که پرستار در بیمارستان شیفت است یک محرومیتی هم از خانواده او گرفته می شود که هیچ جا دیده نمی شود تصریح کرد:بقیه افراد جامعه با خیال راحت می توانند در مناسبت ها و جشن ها شرکت کنند، ولی همکاران پرستار،علاوه بر خودشان، انگار خانواده های آنان نیز در شیفت به سر می برند و از خیلی چیزها محروم می شوند که شاید درک این موضوع مقداری سخت باشد،تعداد شیفت شب کاری زیاد، هم روی خانواده پرستار اثر می گذارد و هم پرستاران بعد از ۲۰ سال کار فرسوده می شوند.
مدیر پرستاری دانشگاه با اشاره به مشکلات پرستاری و نبود یا کمبود کمک پرستار در بیمارستان ها گفت: اینکه خانم ها در بخش مراقبت های ویژه icu کار می کنند و مجبورند بیماری که بی هوش است را بدون اینکه کسی برای کمک باشد، جابجا کنند سخت است، معمولاً پرستاران بخاطر فشار کاری، آسیب های زیادی می بینند و در عین حال آنچنان که شایسته و بایسته هست ممکن است از لحاظ روحی و روانی حمایت نشوند و این مسائل از معضلات پرستاری است.
نصرآبادی ادامه داد: زمانی که بیماری با بهبودی ترخیص می شود و در بیرون ازبیمارستان، بعد از مدتها ما را می ببینند احوالپرسی و قدردانی می کنند، در حالی که به دلیل تعداد زیاد ارباب رجوع این افراد در ذهن ما نمی مانند،از اوقات شیرین پرستار بودن است.
وی تصریح کرد:ارتقاء توانمندسازی، افزایش مهارت های علمی و علمی، تعامل با تمامی گروه های آموزشی، درمانی و اداری بیمارستان، احترام به بیمار و همراهان آنان، عدم قیاس خود با سایر افراد چه از لحاظ کاری و چه از نظر مالی و ارتباط مناسب با بیمار از مهمترین مسائلی است که توصیه می شود پرستاران، به خصوص نیروهای جوان مورد توجه قرار دهند تا به فرسودگی شغلی دچار نشوند.
مدیر پرستاری دانشگاه گفت: پرستاری کاری فیزیکی است که خستگی جسمی دارد و اگر نتیجه کار هم خوب نباشد، قطعاً خستگی ذهنی به دنبال می آورد.
نصرآبادی با بیان اینکه پرستاری چون با حیات انسان سر و کار دارد مقدس است افزود: خوشحالم و افتخار می کنم که یک پرستارم
نوشته و خبرنگار : دکتر ا . زارعی دبیر سرویس پزشکی و سلامت و ا حسن پور
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.