ارگ بهارستان (باغ زرشکی) مربوط به دوره افشار است و در بیرجند، خیابان منتظری، محدوده کوچه پست قدیم واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۶۸۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است اما متاسفانه این بنای تاریخی ، رو به نابودی میرود. اگرچه سالهاست فرایند نابودی و تخریب ارگ شروع شده است که با توجه به قدمت آن، امری کاملا منطقی و قابل پیشبینی هم هست، مسئولین نگرانی در این قبال احساس نمیکنند. چون که سالهاست نتواستهاند این مشکل را حل و فصل نمایند. آن هم در زمانی که در تمام دنیا، تمامی دولتهای متجدد و کشورهای جهان اول، بودجه خاصی برای مسائل فرهنگی صرف میکنند و سعی در حفظ و نگهداری ابنیه تاریخی خود، هر چند که قدمت زیادی هم نداشته باشد، دارند و در مواردی، ابنیهای ساخته می شود که، نماد قدمت فرهنگی کشورشان است. اما، ما بر حفظ داشته هایمان تلاشی نمی کنیم و انگار اهمیتی هم برایشان قائل نیستیم. تصمیم گیری در مورد یک بنای تاریخی که می تواند محلی امن برای لحظاتی از گردش مردمی بشود تا چه اندازه مشکل است؟ آن هم در شهری که به شدت با کمبود فضاهای فرهنگی و تفریحی مواجه هستیم. این سهل انگاری و قصور در ارتباط با ارگ، مربوط به کدام موسسه یا نهاد است؟ چه کسی این بیتوجهی مهم را عهده میگیرد؟ از شهرداری بگوییم که از خرید این مکان، به هر دلیل منطقی و غیرمنطقی سر باز میزند؟ از مدیران میراث فرهنگی بگوییم که در تامین نیازهای اولیه اداره خود واماندهاند و نه تنها توان خرید این ارگ را ندارد که هنوز هم نتوانستهاند ملک خانهای موسوم به «خانه مادر علم» را در کنار مجموعه جهانی اکبریه بدست اورد. و یا از بنیاد مستضعفان بگوییم که بیشترین املاک خاص شهر، متعلق به آن است و حاضر نیست تحت هیچ شرایطی ارگ بهارستان را واگذار کند. ان هم در راه تبدیل شدن به یک مکان فرهنگی و تفریحی و برای استفاده عموم.
معلوم نیست جایگاه مواریث تاریخی و ابنیه فرهنگی در نزد مدیران شهریمان کجاست که چنین مورد بیمهری قرار گرفتهاند. در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، مدیرانی که نمیتوانند مشکل چندین سالهی یک بنا را که کاملا استاتیک و قابل پیشبینی است حل کنند، چگونه قادر خواهند بود برای امور منفعل و پویای مردم و ادارات و نهادهایی که مسئولیت انرا بر عهده دارند، تصمیم بگیرند؟