محمود رمضانی در نشست با جمعی از اعضای شورای راهبردی این مراسم عنوان کرد: پس از دو سال محدودیت های کرونا مراسم بزرگداشت استاد بدیع الزمان فروزانفر به عنوان یک رویداد بزرگ فرهنگی استان، ۱۵ و ۱۶ اردیبهشت ماه، در زادگاه این فرهنگ پژوه، شهر بشرویه، و با حضور صاحب نظران، فرهیختگان، علاقه مندان و جمعی از شاگردان استاد و مولوی پژوهانی از برخی مناطق کشور برگزار می شود.

وی افزود: میهمانانی از استان های خراسان رضوی، خراسان شمالی، سمنان، کرمان، گلستان، یزد، شیراز ،آذربایجان غربی و تهران در این مراسم حضور خواهند داشت، همچنین بیش از ۱۵ برنامه جانبی در کنار این مراسم برگزار می شود.

رمضانی خاطرنشان کرد: این بزرگداشت از سلسله برنامه های همایش بین المللی استاد بدیع الزمان فروزانفر است که برای برگزاری آن در سال آینده برنامه ریزی می شود.

وی برگزار کنندگان این مراسم ادبی را استانداری، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی، میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان، هیئت امنای استاد بدیع الزمان فروزان فر، تولیت شمس (از استان آذربایجان غربی) و کرسی مولوی پژوهی کشور معرفی و اضافه کرد: برخی دستگاه های اجرایی مرتبط، شرکت ها و موسسات خصوصی نیز در برگزاری این بزرگداشت مشارکت خواهند داشت.

«جلیل بُشرویه‌ای» ملقب به بدیع‌الزمان فروزانفر (زادهٔ ۱۴ شهریور ۱۲۷۶ در بُشرویه – درگذشتهٔ ۱۶ اردیبهشت ۱۳۴۹ در تهران)؛ ادیب، نویسنده، مترجم، سراینده و پژوهشگر ادبی ایرانی و مدرس دانشگاه برجسته در زمینه زبان و ادبیات فارسی و یکی از مولوی‌پژوهان بزرگ امروزی بود و در این زمینه آثار ارزشمند گوناگونی را نگاشت. فروزانفر همچنین سال‌ها استاد کرسی‌دار ادبیات فارسی در دانشگاه تهران و نیز از کارمندان فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود.

نام ابتدایی بدیع‌الزمان فروزانفر در دورهٔ جوانی‌اش محمدحسین بشرویه‌ای  نیز میخوانند بود که بعدها خود را جلیل ضیاء بشرویه‌ای، بعدتر جلیل فروزانفر و عاقبت بدیع‌الزمان فروزانفر نام نهاد. تخلص شعری وی ابتدا ضیا بود و سپس ترجمهٔ همان را، که فروزانفر است، برگزید. او لقبِ «بدیع‌الزمان» را در سال ۱۲۹۸ خورشیدی، به ‌سبب سرودن قصیده‌ای در وصف بهار، از احمد قوام (قوام‌السلطنه) والی خراسان، دریافت کرد.