این روزها، روزهای سختی بر خراسان جنوبی می‌گذرد. این روزها،‌ شاهد مشکلاتی در استان هستیم که گرچه جدید نیستند اما به تازگی دهان باز کرده‌اند. این روزها، زخم‌های کهنه استان مدیریتی صحیح می‌طلبد. این روزها، استاندار خراسان جنوبی که عملا در پایش روزمه‌اش نشان می دهد که مرد اقتصاد و رفع مشکلات اقتصادی است، با مدیرانی از جنس خراسان جنوبی مواجه است که به سبک و سیاق مدیریتی در این استان عادت کرده‌اند ، نه سبک و سیاق مدیریتی دکتر مروج‌الشریعه که مدتها در مجامع بزرگتر مدیریت نموده و الان نیز قصد انجام فعالیت اقتصادی دارد و در عین حال، مرد سیاسی دولت هم هست. این روزها، می‌توان به خوبی لمس کرد که اگر مدیران می‌خواهند در این استان کاری انجام دهند، باید خود را بر سبک و سیاق مدیریتی استاندار خراسان جنوبی وفق دهند. استانداری که به طور جد جلسات اقتصاد مقاومتی را برگزار کرده است و در پی تغییر است. استانداری که حتی در انتصاباتش نشان داده است برای کار عمرانی و اقتصادی به این دیار امده است.
این روزها دیگر مدیران استان می‌دانند که استاندار محترم، حتی در بحث تشکیل جلسات به خصوص در حوزه اقتصاد، تسهیل‌گری و کسب و کار هم به صورت جدی ورود پیدا کرده است حتی خود شخصا مدیریت این جلسات را بر عهده می گیرد در کنار معاون اقتصادی اش که همه برا اهمیت موضوع واقف شوند و حتی تا جایی که از حضور معاونین (به جای مدیران) در جلسات تصمیم‌ساز و سرنوشت‌ساز جلوگیری به عمل می‌آورد و با صراحت با مسایلی از این دست برخورد می‌کند. این روزها به نظر می‌اید مدیران باید پشت میزنشینی صرف را فراموش کنند و پا به عرصه عمل بگذارند و از اعلام امارهای گاها غیراصولی خودداری کنند و در جهت پیشبرد اهداف مجموعه خود با نگاه خاص استاندار همراه باشند؛ تا شاید این روحیه عملگرایی به خصوص در اقتصاد، گره‌ای از استان باز کند. ولی سوالی که به ذهن متبادر می‌شود این است که آیا جو مدیریتی استان خواهد توانست با مدیریت عملیاتی دکتر مروج‌الشریعه هماهنگ شود و در کنار برنامه‌های استاندار خراسان جنوبی، چرخ اقتصاد این استان را به حرکت دراورد؟ مطمنا این روزها وفاق می خواهد هم همدلی بسیار که گره ا یی باز شود و استفاده از پتانسیل های موجود و مغفول مانده در عرصه های مختلف .