تب دنگی یک عفونت ویروسی است که توسط نیش پشه‌های آلوده از جنس Aedes، به ویژه Aedes aegypti، منتقل می‌شود. این بیماری در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری جهان شایع است.
علائم
تب بالا (۴۰ درجه سانتی‌گراد)
سردرد شدید
درد پشت چشم‌ها
درد عضلانی و مفصلی
تهوع و استفراغ
بثورات پوستی
تورم غدد لنفاوی
در موارد شدید، علائم می‌تواند شامل درد شدید شکم، استفراغ مداوم، تنفس سریع، خونریزی از لثه یا بینی، خستگی، بی‌قراری و خون در استفراغ یا مدفوع باشد.
پیشگیری
اجتناب از نیش پشه: استفاده از دفع‌کننده حشرات، پوشیدن لباس‌های آستین بلند و خوابیدن زیر پشه‌بند.
از بین بردن محل‌های تولید مثل پشه‌ها: حذف آب‌های راکد که پشه‌ها می‌توانند در آن تخم‌گذاری کنند.
واکسیناسیون: در برخی مناطق، واکسن‌هایی برای افرادی که سابقه ابتلا به دنگی دارند، موجود است.
درمان
هیچ درمان خاصی برای تب دنگی وجود ندارد. مدیریت بیماری بر روی تسکین علائم متمرکز است:
استراحت
هیدراتاسیون (نوشیدن مایعات)
تسکین درد: استفاده از استامینوفن و اجتناب از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و آسپیرین برای کاهش خطر خونریزی.

تب دنگی یک چالش بزرگ برای بهداشت عمومی است و سالانه حدود ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیون عفونت رخ می‌دهد. تشخیص زودهنگام و دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب می‌تواند به طور قابل توجهی نرخ مرگ و میر ناشی از دنگی شدید را کاهش دهد.
با افزایش آگاهی عمومی و اجرای استراتژی‌های پیشگیری مؤثر، می‌توانیم میزان بروز و تأثیر تب دنگی را کاهش دهیم.

نوشته و خبرنگار : دکتر  ا . زارعی دبیر سرویس پزشکی