محمدحسین قنادان، نویسنده کتاب حکیم نزاری قهستانی؛ شاعری که از نو باید شناخت، حکیم نزاری در سال ۷۲۰ قمری در سال‌های حمله مغول از سرایندگان بزرگ نیمه دوم سده هفتم قرن در روستای فوداج از توابع بیرجند متولد شد.

وی با بیان اینکه حافظ پنج استاد داشته و حکیم نزاری سومین استاد حافظ بوده است، افزود: ادوارد برون پژوهنده انگلیسی می‌گوید که حکیم نزاری غزلیاتی ساده و پربار همانند غزلیات حافظ دارد.

این نویسنده با اشاره به اینکه اشعار نزاری دارای اصطلاحات دینی، عرفانی، صوفیانه، علمی و فلسفی، است، تصریح کرد: نزاری با اشعار ابوالقاسم فردوسی نیز آشنایی کامل داشت.

وی ادامه داد: حکیم نزاری ابتدا آموزه‌هایی را تحت تعلیم پدرش آموخت و سپس در بیرجند و قائن و مدارس اسلامی به تحصیل پرداخت.

این نویسنده بیان کرد: حکیم نزاری در اثر فقر در سال ۶۶۹ در دستگاه شمس الدین کرت در هرات به خدمت مشغول شد.

وی با اشاره به سرودن شعر این شاعر در مقابل ظلم موجود در جامعه، افزود: حکیم نزاری سه فرزند پسر داشت.

قنادان با بیان اینکه قالب شعرهای حکیم نزاری غزل، مثنوی، رباعی و ترجیع بند است، اظهار کرد: مثنوی روز و شب، سفرنامه، ادب نامه، دستورنامه؛ نامه‌های منظوم و رباعیات حکیم نزاری قهستانی از آثار این شاعر گرانقدر است.

وی تصریح کرد: حکیم نزاری علاقه فراوانی به اهل بیت(ع) داشت که این احترام را می‌توان در تمام آثار او دید؛ همانطور که در غزل‌هایش محبت به امام علی(ع) را بیان کرده است.

این نویسنده با بیان اینکه در مورد سال درگذشت این شاعر اختلاف وجود دارد، بیان کرد: آرامگاه این شاعر در شهر بیرجند وجود دارد و بنای آن ثبت ملی شده است.

قنادان یادآور شد: آنچه که باید به آن توجه کرد؛ جلب توجه افراد جامعه به سوی آثار و زندگی این شاعر بوده که هم‌اکنون مورد بی توجهی قرار گرفته است.

وی خاطرنشان کرد: حکیم نزاری، شاعری فرهیخته است که نیاز است بیش از این مورد توجه مسئولان قرار گیرد.