در مقالاتی چند، بارها از تفاوت‌های زیرساختی و زیباشناختی شمال و جنوب شهر بیرجند، سخن به میان آورده شد. اما جدای از این تفاوت‌ها، علی‌رغم تلاش‌های قابل تقدیر شهرداری بیرجند، باز هم مشکلاتی دیده می‌شود که قطعا، راه چاره سختی ندارد.
اول، بولوارهای اصلی ورودی و خروجی شهر است که هدایت‌کننده ترافیک و هر روزه شاهد ورود مهمانان جدید است. علی‌رغم اهمیت استراتژیک این مسیرها، در این خیابان‌ها، نشانی از علایم تعیین مسیر، اماکن ، اقامت، گردشگری و… به چشم نمی‌خورد. ورودی شهرستان به خصوص از سمت غرب که ترددگاه مسیر شهرهایی همچون طبس، تهران، اصفهان، شیراز، یزد و کرمان است، از وضعیت خوبی برخوردار نیست و میدان شهدای عبادی، سالهاست که به صورت برهوتی به کناری افتاده است.
دوم، بلوار پیامبر اعظم که کمربند اصلی شهر و مسیر اتصالی شمال به جنوب شهر است، از ابتدا تا انتها، جز ویرانه‌ای در دو طرف آن، چیزی به چشم نمی‌خورد. دور از انتظار نیست اگر بگوییم، همین وضعیت است که مخاطرات زیادی را ایجاد کرده است. چرا که در کنار شکل و شمایل مهندسی و دوربرگردان‌های خطرناک، این حس را در رانندگان ایجاد می‌کند که انگار در جاده ایی در حال رانندگی هستند و بالطبع با وجود علایم و تابلوهای سرعت، شاهد سرعت های نابجای اتومبیل‌ها در آن هستیم. با وجود این که مسیر بسیاری از روستاها و مناطق گردشگری شهر بیرجند از این بلوار می‌گذرد و نیز جاده سلامت که قسمتی از این بلوار را تشکیل می‌دهد، اما در بحث ظاهری و زیبایی این بلوار اقدامی صورت نمی‌گیرد و جای درختان و فضای سبز دو طرف بلوار را تیرهای برق و سیم‌کشی فشار قوی گرفته‌اند. این چهره‌ی ویرانه، این بولوار را از حالت امن خارج کرده و به برخی از افراد شرور اجازه می‌دهد که مشکلاتی را برای همشهریان پیاده‌روی این بولوار ایجاد کنند. در حالی که میادین در این بلوار می‌تواند کارکرد فرهنگی پیدا کنند و تبدیل به سمبل شوند. کافی است اندکی برنامه‌ریزی برای آن صورت بگیرد.
سوم، بلوار شهید صیاد شیرازی است. اولین بلوار بزرگ شهری در بیرجند که بعد از کش و قوس‌های فراوان با ارتش بازگشایی شد. بلواری که آن هم جزو شاهراه‌های شهری است و متاسفانه در مبحث زیباسازی ان تاکنون کار قابل توجه‌ای انجام نشده ست. با وجودی که سالهاست از ایجاد این بلوار می‌گذرد، ولی هنوز در پس برنامه‌ریزی شهرداران و شوراهای شهر در ادوار مختلف مانده است. این بلوار به دلیل داشتن پارک‌ها و اخیرا فرهنگسرای شهری و موزه دفاع مقدس و ساخت و سازهای مربوطه، پتانسیل تبدیل به گذر فرهنگی بیرجند را دارد. ولی متاسفانه برنامه‌ریزان شهری اولویت‌های دیگری را دنبال می‌کنند. نکته دیگری که در مورد این بلوار به فراموشی سپرده شده است، تقاطع غیر همسطح است که می‌تواند ترافیک این بلوار را به حداقل برساند.
چهارم، بلوار شهید ناصری است که شرایط مشابه بلوار شهید صیاد شیرازی را دارد و در آن تقاطع غیر همسطح به دلیل خروجی مهرشهر و دولت در اولویت قرار دارد.کاش شهردار و مدیران شهری و ترافیکی صبح یا ظهر، در پیک ترافیک این بلوار از سمت غفاری یا مهرشهر، سری به این بلوار بزنند تا مشکل را از نزدیک لمس کنند.
نظر به این که بلوارها و میادین شهر، به خصوص در مسیرهای ورودی ویترین شهر هستند و تمام مردم این شهر، هر کدام به نوعی از آن منتفع هستند، باید هر چه سریعتر ساماندهی شوند و از این حالت رکود و بی‌روح بیرون آید. امیدواریم که به زودی شاهد تغییرات سازنده در این میادین و بلوارها باشیم.
