#در_خانه_میمانیم
#شکست_کرونا_مردم_همدلی
#کرونا_را_شکست_میدهیم
#رعایت_بهداشت_فردی
نوشته
راضیه بخشی
کارشناس ارشد پرستاری اورژانس
معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند
انسان از ابتدای آفرینش در معرض خطرات روانی و جسمانی بوده است انواع و اقسام بلایای طبیعی و غیر طبیعی را در طول تاریخ تجربه کرده است در برابر برخی مقاوم شده و در برابر برخی دیگر هنوز راه چاره‌ای وجود ندارد.
اما انسان به نسبت و در هر دوره تلاش کرده دانش مربوط به بلایای مختلف از طبیعی تا غیر طبیعی، روانی تا جسمانی را کسب کند تا کمتر دچار بحران شود و این بحران‌ها را بتواند از سر بگذراند. سرعت روند خیلی از اتفاقات و بلایا از جوامع سنتی به سمت مدرن افزایش پیدا کرده است به طوریکه اگر در گذشته انسان‌هایی که غارنشین بودند دچار یک بیماری می‌شدند، این اندازه اپیدمیک نمی‌شد که امروز و در جوامع بزرگ شاهد اپیدمیک شدن برخی بیماری‌ها چون وبا، ابولا، ویروس‌های مختلف دیگر مثل آنفولانزا و در حال حاضر نیز کرونا هستیم.
استرس واکنش بدن در برابر تغییرها و چالش‌هاست و از نظر مدت زمان و شدت، در افراد مختلف متفاوت است. استرس می‌تواند محرکی برای ایجاد اضطراب باشد و اضطراب می‌تواند نشانه‌ای بیرونی از استرس حاد باشد. علائم مختلفی مانند تنش و ناراحتی در ماهیچه‌ها، افزایش ضربان قلب و بی‌خوابی ممکن است هنگام وقوع هر دوی این حالات نمود پیدا کند
وجود اضطراب در زندگی اجتناب‌ناپذیر است. در زندگی همه افراد، سطحی از این اضطراب دیده می‌شود. گاهی برخی مشکلات کاری و… موجب اضطراب و بی‌خوابی و حتی ترس‌های مرضیِ اجتماعی می‌شوند. استرس و اضطراب در زندگی‌مان حضوری همیشگی خواهند داشت
همه افراد مضطرب برای رفع اضطراب‌های خود دست به رفتارهای ایمن یا اطمینان طلبی در راستای کاهش اضطراب خود می‌زنند این همان حالت اولیه برای ایجاد آرامش است اینکه از همه چیز زیاد تهیه کنیم، یک کارتن ماسک بخریم و در منزل بگذاریم و …ولی متأسفانه این آرامش مقطعی است و نمی‌تواند با رفتارهای ایمن و اطمینان طلب اضطراب این اشخاص را کم کرد.افکار منفی مربوط به بیماری آنها را احاطه کرده است، اینها مدام در حال چک کردن اخبار تلویزیون و رسانه‌های مختلف، فضای مجازی و ضدعفونی کردن هستند، وگرنه با یک مدیریت بهداشت فردی می‌توان از مبتلا شدن به این بیماری جلوگیری کرد
هر کسی نسبت به موقعیت های استرس‌زا، واکنش متفاوتی از خود نشان می‌دهد
نحوه پاسخگویی شما به شیوع بیماری می تواند به گذشته ی شما بستگی داشته باشد، چیزهایی که شما را از افراد دیگر و جامعه‌ای که در آن زندگی می کنید، متمایز کرده است.
افرادی که ممکن است شدیدتر نسبت به استرس یک بحران واکنش نشان دهند، عبارتند از:
- افراد مسن و افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن که در معرض خطر بیشتری در اثر بیماری COVID-19 قرار دارند
- کودکان و نوجوانان
- افرادی که بخاطر مسئولیت‌شان نسبت به COVID-19 به دیگران کمک می کنند، مانند پزشکان و سایر ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی یا امدادگران.
- افرادی که به دلیل وضعیت خاص از جهت سلامت روانی، مواد مخدر مصرف می‌کنند.
استرس در هنگام شیوع بیماری عفونی می تواند شامل این موارد باشد:
- ترس و نگرانی برای سلامتی خودتان و عزیزان تان
- تغییر در الگوی خواب یا تغذیه
- مشکل در خوابیدن یا تمرکز کردن
- وخیم تر شدن مشکلات سلامتی مزمن
- افزایش مصرف الکل، دخانیات یا سایر مواد مخدر
- افرادی که از قبل مشکل بهداشت روانی داشته‌اند باید به درمان خود ادامه دهند و به علائم جدید یا بدتر شدن مشکل، توجه داشته باشند. اطلاعات بیشتر در مورد مدیریت سوء مصرف مواد و خدمات بهداشت روان را می‌توانید در وب‌سایت‌های معتبر بیابید.
- مراقبت از خود، دوستان و خانواده‌تان، می تواند در مقابله با استرس به شما کمک کند. کمک به دیگران برای کنار آمدن با استرس خودشان می تواند جامعه شما را نیز قوی تر کند.
کارهایی که می‌توانید برای حمایت از خود انجام دهید
- از تماشا کردن، خواندن یا گوش دادن به اخبار، از جمله رسانه های اجتماعی فاصله بگیرید. شنیدن مکرر در مورد همه‌گیری‌ها، می‌تواند ناراحت‌کننده باشد.
- مراقب بدن خود باشید. نفس عمیق بکشید، کشش یا حرکات مدیتیشن جسمی را انجام دهید. سعی کنید در خانه فعال باشید و بیکار نمانید.هر فعالیت لذت بخشی چون ورزش،موسیقی و…را در برنامه خود بگنجانید.
- غذایی سالم و متعادل بخورید .
- به اندازه کافی استراحت کنید، خواب خوب و کافی کمک میکند که توان خود را بازیابی کنید.
- از بیان احساسات خود به اطرافیان خجالت نکشید و در موقع تنش عصبی چند نفس عمیق بکشید.
- در حضور کودکان در مورد اخبار بد صحبت نکنید.
- از روش های آرام سازی استفاده نمایید.روزی بیست دقیقه پیاده روی و چنانچه امکان آن نبود تحرک داشته باشید.
- از مصرف هر نوع دارو بدون تجویز پزشک خودداری کنید و برای کاهش استرس ازمصرف مواد مخدر و…خودداری نمایید.
رهایی از اشتغال ذهنی یکی از کارهایی است که ما باید برای سلامت روان انجام دهیم. نوشتن این اشتغالات ذهنی و هر چیزی که ذهن ما را مشغول میکند، به ما بسیار کمک میکند تا ذهن ما راحت باشد و در صورت هجوم این افکار منفی استفاده از دارو می‌تواند، کمک کننده باشد.
- یکی از این افکار منفی از دست دادن عزیزان بخاطرکرونا است که در این خصوص ما می‌توانیم در مورد آنها با افراد دیگر در این زمینه صحبت کنیم یا انجام دادن برخی از فعالیت‌ها در این زمینه که موجب راحتی و آرامش ما می‌شود. مثلاً خیرات دادن برای عزیزانی که آنها را ازدست دادیم، قرائت قرآن برای آنها، نقل خاطرات خوبی که از آنها داشتیم، یادآوری ویژگی‌های مثبت آنها و به نیکی یاد کردن از آنها می‌تواند خیلی ما را آرام نگه دارد. به طور کلی این راهکارها روش‌هایی است برای کاهش افکار منفی و استرس و دغدغه‌های ذهنی که کرونا ایجاد میکند.
به یاد داشته باشیم اگر ما نتوانیم خواب شبانه کافی و منظم داشته باشیم یا فعالیت بدنی نداشته باشیم، راه‌های مقابله با بیماری را نشناسیم، همه اینها می‌تواند موجب افزایش اشتغالات و در نتیجه اضطراب و استرس ما بشود. در نتیجه نمی‌توانیم از خودمان به خوبی مراقبت کنیم و عملکرد بهتری داشته باشیم، که ذهن ما آرامش بیشتری داشته باشد.
تمرین‌های مدیتیشن مثل تمرین تنفس با حضور ذهن، تمرین‌های راه رفتن با حضور ذهن و تمرین‌های دیگری مانند غذا خوردن با حضور ذهن و به طور کلی آگاه بودن از فعالیت‌هایی که انجام میدهیم، همه اینها به ما کمک میکند که بر دغدغه‌های ذهنی و استرس خود غلبه کنیم
درصورت استرس و اضطراب غیر قابل کنترل با مشاور و یا روانپزشک در ارتباط باشید
دیدگاه ها برای این نوشته بسته شده است.