این روزها، مجددا بحث انتقال اب به استان خراسان جنوبی و استان‌های همسایه و همجوار ما، به موضوع روز جلسات متعدد تبدیل شده است. به نظر می‌آید طرحی بزرگ باشد و زمان‌بر. پس تکلیف توسعه‌ی استان خراسان جنوبی در بخش‌های صنعتی چیست؟ ایجاد شغل و بالطبع آن، ایجاد امنیت و ایجاد فضای آرام روانی برای جامعه به کجا می‌رود ؟
این مهم باید تا راه‌اندازی این شبکه‌ی انتقال، با سرمایه‌گذاری‌های خاص در استان تامین شود و اولین قدم در راه این توسعه، شناسایی صنایعی است که بدون کمترین نیاز به آب می‌تواند، اشتغالزایی بالایی در استان ایجاد کند. صنایع تبدیلی در محصولات کشاورزی می‌تواند با وجود محصولات خاص استان پیشرو باشد. در این سال‌ها در برندسازی انچنان کار نشده است و برندهای کشوری و بنامی در این استان به وجود نیامده است. یکی از اصلی‌ترین‌ها این بخش به معادن استان تعلق می‌گیرد. معادنی که در ایران و حتی در دنیا بی‌نظیر هستند. ولی متاسفانه اکثر معادن در خراسان جنوبی خام‌فروشی می‌شوند و برای بهره‌برداری به استان‌های همجوار و گاها خارج از کشور صادر می‌شود. در این زمینه کاری انچنان قابل توجه‌ای انجام نشده است. صنایعی که می‌تواند بیشترین اشتغال پایدار را در استان اجرایی کند. ولی به هر دلیلی هنوز جایگاه خود را پیدا نکرده است .
مدیران استان به خصوص با نگاه اقتصادی استاندار دکتر مروج‌الشریعه می‌بایست، نسبت به در اختیار قرار دادن مشوق‌های لازم برای سرمایه‌گذاران، اهتمام ویژه را انجام داده و به صورت خاص نسبت به تعریف مشوق‌ها اقدام کنند تا سرمایه‌گذاران راغب شوند در این استان بمانند و با اطمینان از تضمین سرمایه‌ی خود پیش بروند. این موضوع می‌تواند کمک زیادی در راه توسعه‌ی خراسان جنوبی داشته باشد. ولی مهم است که ابتدا صنایع خاص استان که نیاز مبرمی به اب نداشته باشد تعریف و درصد بالای مواد اولیه آن از استان، تامین گردد و ادارات و نهادهایی هم که در صدور اینگونه مجوزها دخیل هستند بر سر راه سرمایه‌گذاران قرار نگیرند، بلکه صدور مجوزهای لازم را تسهیل کنند.
ان‌شاءالله روزی برسد که مسئولان استان، در اجرای قوانین جاری، کاسه‌ی داغتر از آش نباشند و بی‌تعارف در راه راه توسعه‌ی استان قدمی هر چند کوچک بردارند تا وضعیت صنایع استان رو به بهبودی گذاشته و لاجرم با ایجاد صنایع جدید اشتغالزایی ایجاد و مشکلات موجود جامعه رفع شود.
