به مناسب روز خبرنگار، در این ایام، شاهد برگزاری جلسات متعددی هستیم. در هر کدام از این جلسات قول‌هایی داده می‌شود. قول‌هایی که یک درصد آنان هم عملی نمی‌شوند. (انچه تاکنون شاهد بودیم). خبرنگاران و رسانه‌ها، صدای گویای جامعه هستند و پل ارتباطی مردم  و حاکمیت در تمام جوانب. خبرنگاران و رسانه‌های خراسان جنوبی به حق، جزء نجیب‌ترین‌های کشور هستند و این نشات گرفته از روح بلند دست اندرکاران این حوزه است که همیشه مطالبه‌گری بحق و پیگیری در جهت درست شدن امور داشته و دارند. آنها دغدغه زیادی برای استان دارند و به هر طریقی پیگیر کم‌کاری برخی از مسئولان هستند، به طوری که کمترین حد دلهره و اضطراب و تشویش در بین جامعه ایجاد شود. آنها، قلندران بیدار شب تار این استان هستند که این روزها کمتر به مشکلات انها پرداخته می‌شود و صرفا تبدیل به نشانی برای مدیران شده‌اند تا ثابت کنند که با دعوت از رسانه در جلسات خود به دنبال شفاف‌سازی امور هستند. پزهای تبلیغاتی رایجی که مدیران استان، به اسم خبرنگار و رسانه انجام می‌شود. ولی حیف از نیم جو حل شدن مشکلات این قشر که عاشقانه برای اعتلای نظام اسلامی قلم می‌زنند و مخاطرات مختلف را به جان می‌خرند. ولی کاش قدر این قشر جامعه که با مشکلات زیادی روبه رو هستند، توسط مراجع ذیربط دانسته شود.

این روزها به بهانه روز خبرنگار، همه می‌ایند و می‌روند و قول‌هایی می‌دهند. ولی باید بگویم که عملا مشکلی از مشکلات این قشر حل نشده است. بیمه‌ی خبرنگاران هنوز دچار مشکلات عدیده است و بعد از سال‌ها، هنوز تعداد زیادی از خبرنگاران، از ساده‌ترین شکل بیمه هم برخوردار نیستند و هنوز دریافت‌های این قشر دچار اشکالات فراوان است که با کارکرد انها همخوانی ندارد. قول‌هایی که در باب مسکن این قشر داده شده بود، بی‌عمل مانده است. و مشکلات فراوان دیگر که کم نیستند.

 نشریات مکتوب و رسانه‌های استان همیشه به دنبال مطالبات خود از این و ان هستند. اما گویی فقط باید مجیز مدیران گفته شود.گویا نجابت را اشتباه گرفته‌اند. به همین دلیل است که این روزها، خبرنگاران استان، در پی مطالبه‌گری و احقاق حقوق خود به نگاه ویژه مسئولان نیاز دارند. به اقداماتی که فقط در حد شعار نمانند و عملی شده باشند. خبرنگاران انتظار دارند که مسئولین، نگاهی مسئولانه به رسانه‌ها داشته باشند و نه نگاهی از نوع پوپولیستی و تبلیغاتی. که در این صورت، رسانه‌ها به ابزار دست عده‌ای بدل خواهد شد و رسالت اصلی خود را گم خواهند کرد.