سید احمد برآبادی مسئول حوزه پژوهش و مطالعات اداره کل ضمن بیان این مطلب افزود: هر بار اجرای مراسم طبل زنی، به مدت ده دقیقه تا یک ربع و هر نوبت شامل سه بار به فاصله یک ساعت از مرتبه قبل نواخته می شود. این موسیقی با ضربات هماهنگ زمان باقیمانده به اذان را اعلام می کرد و در پایان  یک بخش کوتاه داشت که ریتم آن به هم ریخته بود و مردم با شنیدن آن متوجه می شدند که زمان کوتاهی به اذان مانده است.

او افزود:  پس از اجرای این موسیقی، توپ خاصی به نام زنبورک (شمخال) به صدا در می آمد. به برگزار کنندگان این عمل زنبورک زن و نقاره زن می گفتند و تمامی این کارها در اکثر مناطق به طور موروثی صورت می پذیرفت و به ندرت غریبه ای وارد این کار می شد.

برآبادی ادامه داد: زمان اجرای طبل زنی، به کمک ساعت های آبی (شامل تشتی بزرگ و فنجان مسی متوسطی که ته آن سوراخ ریزی داشت ) مشخص می شد صدای پر طنین این طبل ها با ترتیبی موزون و دلنشین خاطره ی نقاره زنی بارگاه امام هشتم (ع) را در یادها زنده میکند.

او بیان داشت: این سنت حسنه بیش از ۱۰۰سال است که رواج دارد. لازم به ذکر است که طبل نوازان طبق وقفنامه مقرری دریافت می کنند که وقف نامه آن در اداره کل اوقاف شهرستان طبس موجود می باشد. آئین و مراسم طبل زنی در شهرستان طبس به شماره ۱۸۹-۱۷/۱۱/۸۹ در فهرست آثار میراث معنوی کشور (ناملموس) به ثبت رسیده است .

۰ ۰ votes
امتیازدهی به مقاله